107 sekund recenzja

107 sekund. Tyle wystarczy, by świat rozpadł się na kawałki…

Diana próbuje związać koniec z końcem i wychować samotnie córkę. Nagle świat kobiety i dziewczynki się zmienia, gdy w ich życiu pojawia się Norbert: bogaty, czarujący i troskliwy. Przeprowadzają się do pięknej willi w sercu Krakowa, a na świat przychodzi Staś. Jednak rodzinną sielankę burzy niespodziewana tragedia, a nikt, łącznie z Dianą, nie ma wątpliwości, że to wyłącznie jej wina. Kobieta pogrąża się w żałobie i rozpaczy. Mąż i teściowa nie pozwalają jej ani na chwilę zapomnieć o wyrzutach sumienia.

Nie sądziłam, że książka ta może wzbudzić we mnie tyle emocji. Płakałam na niej jak bóbr! Autorka zaserwowała nam prawdziwy wyciskacz łez pełen emocji - prawdziwego bólu, cierpienia i niedowierzenia. Teraz jako matka odczuwałam wszystko ze zdwojoną siłą, przez co tak naprawdę „107 sekund” totalnie mnie rozbiło emocjonalnie. Autorka w genialny sposób nakreśliła cała fabułę i sprawiła, że czytelnik z łatwością może się w nią wczuć. Wraz z bohaterami przeżywa całą tragedię, do której doprowadziło tytułowe 107 sekund. Obok tragedii przyglądamy się tajemnicą i sekretą, które coraz bardziej zaskakują i prowadzą fabułę w taki sposób, że nie możemy być pewni co jeszcze się wydarzy. Zaczynamy się zastanawiać kim tak naprawdę są bohaterowie i jakie są ich prawdziwe intencje. Akcja płynie swoim tempem idealnie wpasowanym do całej fabuły. Jednak to emocje grają tutaj najważniejsze skrzypce.

Pomijając całą fabułę chyba najbardziej podobała mi się tutaj kreacja bohaterów. Autorka stopniowo ich przed nami obnaża i ukazuje coraz to bardziej złożone osobowości. Ukazuje przed nami ich prawdziwe oblicza. Przekonujemy się, że nie wszystko i wszyscy muszą być tacy jak nam się wydaje na pierwszy rzut oka.

„107 sekund” to książka, która bardzo mnie zaskoczyła i z całą pewnością na długo zostanie w mojej pamięci. Całość sprawia, że targa nami wiele emocji, ale i zostajemy zmuszeni do refleksji. Dawno nie płakałam tak przy żadnej książce. Polecam!