I znowu zaświeci słońce recenzja

Po książkę w pierwszym odruchu sięgnęłam ze względu na... Imiona bohaterów 😂 tak, przyznaję się bez bicia. Oliwia to moja imienniczka a Szymon... Cóż, przez 8 miesięcy ciąży byłam wg lekarzy chłopakiem i właśnie to imię chciała dać mi mama! 😁

A czy było warto sięgać po książkę tylko ze względu na imiona? Oczywiście!

To lekka, ale jednocześnie wciągająca, pouczająca i peeeełna ciepła i miłości opowieść. Rozterki i podróż Oliwii i Szymka przeplatają się z opowieściami o życiu zaginionej cioci Rozalii.

Myśląc o Rozce serce na zmianę mi drży i zalewa ciepłem. Chociaż takie same odczucia mam na koniec historii współczesnej dwójki.

Ta historia to nadzieja. Nadzieja, że właśnie znowu zaświeci słońce. Że szczęście i miłość czeka na człowieka zawsze. I tylko od jego decyzji zależy, czy da szansę temu szczęściu i będzie mieć siły i odwagę o to walczyć.

Spokojnie, książka nie płynie lukrem. Los systematycznie rzuca kłody pod nogi bohaterom, wyrywa mi skrawki szczęścia.

Ale czy obie historie kończą się szczęśliwie? Czy Oliwia i Rozka miały tyle wiary we własne uczucia? Tego musicie się sami dowiedzieć.

Na ogromny plus zasługuje też kreacja Szymona i zakończenie jego historii. Tam też brakuje lukru, nierealnych zagrań.