Ktoś jest w twoim domu recenzja

Makani Young ponad rok temu zamieszkała razem z babcią w samym środku Nebraski, jednak pomimo zupełnej zmiany otoczenia, wspomnienia z Hawajów ciągle nie dawały o sobie zapomnieć. Babcia niestety zaczyna podupadać na zdrowiu, Makani nie może odnaleźć się w nowej grupie licealistów z małego miasteczka, ale prawdziwy koszmar rozpoczyna się wraz z pierwszym morderstwem. Kiedy ginie dziewczyna każdy jest podejrzany, ale brutalne morderstwo okazuje się zaledwie wstępem przed krwawą jatką...

Skuszona opisem z okładki, zapowiadającym, że na podstawie tej książki, za sprawą producentów produkcji "Stranger Things" oraz "Obecność" powstał film stwierdziłam, że będzie to literatura młodzieżowa w wydaniu, które lubię najbardziej. W pierwszej kolejności sięgnęłam po film, który bardzo mnie rozczarował i chociaż oczywiście morderstw w nim nie brakowało, to niestety okropnie się wynudziłam, i przez to książkę też odłożyłam gdzieś na wysoką półkę... Po jakimś czasie postanowiłam jednak dać jej szansę i bardzo się cieszę, że to zrobiłam, bo książka ( chociaż przeciętna ) jest dużo lepsza niż wcześniej wspomniany film.
Film skupia się w głównej mierze na morderstwach i zagadce, natomiast w książce pierwsze skrzypce grają uczucia dwojga zagubionych nastolatków oraz ich trudny związek. Bardzo podoba mi się sposób, w jaki Stephanie Perkins pokazała postaci Makani oraz Olliego. Od początku poczułam, że chcę dowiedzieć się o nich więcej, bardziej ich poznać, pomóc im. Chociaż zwykle wolę czytać typowe horrory i thrillery iż obyczajówki, to tutaj dla odmiany bardziej niż to, kto zabija uczniów liceum, interesowała mnie relacja Makani i Olliego.

"Ktoś jest w twoim domu" to książka, która nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia, ale po tym, jak obejrzałam dość nudny film o tym samym tytule, była dla mnie miłym zaskoczeniem. To, co mi spodobało się w książce najbardziej, czyli poznawanie psychiki oraz sekretów z przeszłości pary głównych bohaterów, niestety w wersji filmowej zostało bardzo mocno okrojone.