Hobbit recenzja

John Ronald Reuel Tolkien - angielski filolog i pisarz, jeden z prekursorów gatunku fantasy. Twórca najbardziej znanego w fantastyce literackiego świata - Śródziemia.

Pan Bilbo Baggins, jak na porządnego hobbita przystało, wiedzie życie spokojne i pozbawione niespodzianek, ciesząc się szacunkiem i poważaniem wśród sąsiadów. Nade wszystko ceni zaś sobie wygodę i dobre jedzenie. Któregoś dnia, zupełnie niespodziewanie, przed drzwiami norki Bilba zjawia się czarodziej Gandalf i proponuje hobbitowi udział w przygodzie. Ten oczywiście próbuje się wykręcić, tłumacząc, że to nie leży w jego naturze, ostatecznie jednak daje się wciągnąć w tę nieco tajemniczą wyprawę. Razem z grupą krasnoludów wyrusza do Samotnej Góry, aby zabić smoka Smauga i odzyskać zagarnięty przez niego skarb. Jakie przygody spotkają Bilba i krasnoludy podczas tej niebezpiecznej podróży? Czy uda im się pokonać smoka i odzyskać skarb? I jaką rolę odegra w całej wyprawie nasz Pan Baggins? O tym musicie się już sami przekonać :)

Już od pierwszej strony Tolkien wprowadza nas do niesamowitej krainy, pełnej magii i niezwykłych stworzeń. Drobiazgowe i niezwykle plastyczne opisy sprawiają, że bez trudu możemy wyobrazić sobie wykreowany przez autora świat. Bohaterowie są różnorodni i wyraziści. Widać, że Tolkien zadbał o każdy szczegół i poświęcił wiele pracy w stworzenie postaci idealnie dopracowanych pod każdym względem. Akcja, początkowo trochę zbyt rozwlekła, z czasem nabiera tempa i sami nie zdajemy sobie sprawy, jak szybko przygody Bilba i krasnoludów zaczynają nas wciągać. Tolkien stosuje w swojej powieści wyraźny podział na „dobro” i „zło”, które w ostateczności zawsze przegrywa. Z tego względu zakończenie nie było dla mnie żadnym zaskoczeniem, co jednak zupełnie mi nie przeszkadzało.

Hobbit, czyli tam i z powrotem to powieść uznawana za prolog Władcy Pierścieni. Znana chyba każdemu, choćby tylko ze słyszenia. Dla mnie jest to jedna z książek, które wypada przeczytać, nawet jeśli tak jak ja, nie jest się fanem gatunku. Nie powiem, że ta pozycja jakoś szczególnie mnie zachwyciła. Tak jak wspomniałam, nie przepadam za fantastyką, a krasnoludy, które w tej powieści pojawiają się prawie na każdej stronie, nie należą do moich ulubionych magicznych stworzeń. Pomimo wszystko nie mogę odmówić Tolkienowi ogromnego talentu i niesamowitej wyobraźni, także jeśli jeszcze nie czytaliście Hobbita, koniecznie nadróbcie braki.