Hazardzista recenzja

"Nikt nigdy nie czekał... Nikogo nigdy nie interesował on, tylko wynik batalii. Teraz... Dziś miało być zupełnie inaczej."

Hazard jest silnie uzależniający. Możliwość zdobycia większej ilości pieniędzy podpuszcza człowieka do odwiedzania miejsca ze specyficznym klimatem. Emocje, które dostarcza, można porównać do stanu po zażyciu narkotyków. Przy grze hazardowej przywdziewa się maskę osoby, którą na co dzień się nie jest. Albo to właśnie wtedy można poczuć się w pełni sobą?

"Hazardzista" przedstawia wysyp ludzkich problemów, z którymi muszą zmierzyć się bohaterowie dylogii KodeX - Zuzy i Wojciecha. Czytając ich historię zastanawiałam się, ile jeszcze Falatyn zrzuci bomb na tę dwójkę. Brałam pod uwagę finał, który nie będzie dla nich łaskawy.

Przypadek Zuzy nie jest łatwy przez depresję, z którą zmaga się od lat. Poczucie niskiej wartości mocno odbija się na relacjach z innymi ludźmi, jednak nie przy Wojciechu. To on ciągnie ją do góry, ale tylko wtedy, kiedy mają dobre dni. Gdy nadchodzi czas, kiedy ich związek nawiedza tornado błędów przeszłości i kłamstw, kobieta spada w otchłań stanu depresyjnego, z którego ciężko jest się wydostać.

Wojciech jest bardzo skrytą postacią, która ma wiele asów w rękawie. Nie można jednak powiedzieć, by były to szczęśliwe karty. Wręcz przeciwnie, boryka się on z wieloma problemami, przy których nie można się dziwić, że doprowadza się do stanu destrukcji. Mimo tak trudnej sytuacji, w której się znajduje, nie rezygnuje z miłości swojego życia. Można o tym bohaterze wiele powiedzieć, ale wolałabym nie odbierać przyjemności z poznawania go.

Anna Falatyn stworzyła bohaterów, którzy walczą o przetrwanie. Każdego dnia. I mimo uczucia, które łączy ich od lat, nie są w stanie żyć szczęśliwie, tak na 100%. Prowadzona sprawa przez prawnika napędza akcję książki, z czego cieszy się moje kryminalne serce. Moje podejrzenia częściowo się sprawdziły, choć nie zabrakło elementu zaskoczenia.

Falatyn pisze historie z głębią, które wspinają się na wysoki poziom. Nie jest to pusty romans, który można porównać do lekkiego spacerku nad brzegiem można, a tęcza wylewa się z każdej strony. To ciężka przeprawa górska w trakcie burzy, gdzie trudno przewidzieć, czy finał będzie szczęśliwy czy nie. Charyzmatyczni bohaterowie zapewniają rollercoaster emocji, dzięki czemu czytana książka jest nieodkładalna i zapada w pamięć. Jeśli chcecie przeczytać naprawdę dobrą książkę, to sięgajcie po Falatyn.