Harmonia zbrodni recenzja

TYTUŁ : Harmonia Zbrodni

AUTOR : Aleksandra Marinina

WYDAWNICTWO : Czwarta Strona Kryminału

OCENA : 5 / 10

"Gdy będzie zdrowie, reszta się ułoży. Tak czy owak, trzeba pamiętać, że to, co nas spotyka jest straszne i trudne tylko za pierwszym razem. Później uczymy się jak sobie z tym radzić."

~~~~~~~~~~

"-Twoja kiszona borówka jest bardzo krótka. Będę w niej wyglądać jak puszczalska.

-Nie mów bzdur, dobrze? Kobiety robią wrażenie puszczalskich nie dlatego, że noszą krótkie spódniczki, ale dlatego, że mają oczy prostytutek."

~~~~~~~~~~
Dzień dobry kochani.
Kolejny dzień kwarantanny, kolejne książki kupione, przeczytane. Kolejne rozdziały napisane i nowe znajomości rozpoczęte. Zaczęłam nawet gotować i to takie przepisy jak nigdy dotąd! Dzisiaj zrobiłam np. placuszki z jabłkami. Wyszły naprawdę pyszne!
.
.
Dzisiaj przychodzę do was z recenzją kolejnej książki. Tym razem kryminał od wydawnictwa czwarta strona kryminału. Mówię tu o książce "Harmonia Zbrodni" od Aleksandra Marinina. Premiera książki była 11 marca i to obowiązkowa lektura dla każdego kto zna poprzednie książki o przygodach Anastazji Kamieńskiej oraz jej kolegów z wydziału zabójstw.
W eksplozji samochodu ginie właścicielka biura podróży, Elena Dudariewa. Powoli, w toku śledztwa udaje się dotrzeć do dziewiętnastoletniego chłopaka, który tuż przed śmiercią Eleny, rozmawiał z zabójcą. Jednak, jak zawsze, pojawia się małe ale. Artiom nie może wskazać mordercy. Nie może go opisać, powiedzieć jakie miał wtedy ubrania na sobie, ponieważ cierpi na nieuleczalną chorobę przez którą niemal nic nie widzi. Jednak przez utratę jednego ze zmysłów, kolejny rozwinął bardzo dobrze. Słuch. Artiom mógł pomóc policji w odnalezieniu sprawcy jedynie po głosie oraz po utworze, którego wtedy słuchał oprawca. W trakcie trwania całego śledztwa poznajemy także kilka innych smaczków na temat życia i przebiegu dnia innych bohaterów. Jednak, najważniejsze jest to, czy Kamieńska pozwoli zaangażować tak młodego chłopaka do śledztwa? Czy nikomu nic się nie stanie?
___________
Muszę przyznać się, że zaczęłam historię Anastazji Kamieńskiej od 20 tomu. Więc czytając tą pozycję nie wiedziałam kto, co gdzie i jak. Ale nie przeszkadzało to. Mimo tego, czytało się to szybko i przyjemnie. Śmiałam się nie raz czytając te wszystkie rosyjskie imiona i nazwiska. Kilka z nich nawet spotkałam w prawdziwym życiu, jako moich pacjentów xD Książka jest troszkę przewidywalna. Czytając niektóre fragmenty, wiedziałam co będzie na kolejnej stronie, jednak nie zniechęciło mnie to. Jednak, poznając mordercę, tak troszkę sprawiło mi to zawód. Liczyłam chyba na coś większego. Ale ważne, że kryminał był utrzymany w ciekawym klimacie. Chętnie przeczytam poprzednie części. Dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona kryminału za książkę <3