Wybór M. recenzja

"Wybor M." - czyli wybór życiowy trzech kobiet. Maria, matka Michaliny i Małgosi to zagorzała katoliczka. Ciąży nie można usunąć, nawet jeśli jest ona wynikiem gwałtu, żona ma być posłuszna mężowi. Małgosia jest taką potulną, podporządkowaną mężowi żoną, godzi się nawet na gwałt z jego strony. Michalina ma swoje zdanie, jest zupełnia inna niż jej siostra Gosia, co nie podoba się jej matce. Bohaterki powieści przedstawione bardzo realistycznie, autorka nie dokonuje tego bezpośrednio opisując postacie. O ich charakterach i przywarach dowiadujemy się głównie z wypowiedzi postaci.
Pierwsze strony książki to sielanka w małżeństwie Michaliny i Igora. Główna bohaterka nie ma dobrych relacji z matką, siostrą i jej mężem. Jest natomiast szczęśliwa i spełniona w małżeństwie, ma sprawdzoną przyjaciółkę Basię. Jeden wieczór zmienia wszystko, jej życie przewraca się do góry nogami. Michalina niespodziewanie zostaje zgwałcona przez trzech mężczyzn i pobita. Przeżywa traumę, a matka zamiast pomocy i współczucia oferuje jej jad. Wmawia jej, że to co spotkało, to jej wina. "Kto to słyszał nosić takie dekolty, takie krótkie sukienki." Mąż nie może pogodzić się z tym, co spotkało jego ukochaną żonę, brzydzi się nią. Zachowanie Igora jestem w stanie zrozumieć, ale zupełnie nie rozumię postepowania matki, trudno uwierzyć, że takie matki istnieją. To dwulicowa kobieta, która szczyci się tym , że jest przykładną katoliczką.

Książka trudna, zmuszająca do refleksji, irytuje i wyzwala złość, nie ma tu łatwych rozwiązań. Na brak zrozumienia dla zgwałconej kobiety przez najbliższych, na opieszałość i cynizm prowadzących dochodzenie. Nie wyobrażam sobie, co bym zrobiła, gdybym znalazła się w takiej sytuacji. Książka bardzo na czasie, porusza aktualne tematy, jest krzykiem rozpaczy. Ciągle pokutuje u niektórych osób, że kobieta prowokuje do molestowania i gwałtu, powinna ubierać się skromnie, nie wracać późno do domu. Takie jest wyobrażenie matki Michaliny i policjanta prowadzącego dochodzenie. Czas to zmienić.
Zakończenie powieści przewidywalne, trudno podnieść się z takiej traumy. Dobrze, że autorka znalazła wyjście z sytuacji dla Gosi, jest drogowskazem dla innych kobiet będących w podobnych relacjach w małżeństwie. Styl pisarski autorki odpowiada mi, fabuła wciąga, gdy już zacznie się czytać, trudno odłożyc ksiązkę bez doczytania do końca.
Nie widzę uzasadnienia do wprowadzenia wątku romansowego Basi z lekarzem, nic nie wnosi do treści powieści, tylko rozprasza. Książkę polecam przede wszystkim tym , którzy zajmują się kobietami po traumatycznych przejściach, takie kobiety potrzebują więcej empatii.