Grzęzawisko recenzja

Muszę przyznać, że na taką książkę właśnie miałam ochotę, takiego thrillera mi się chciało, żeby wciągnął mnie jak tytułowe grzęzawisko...
Autor prowadzi fabułę w dwóch przestrzeniach czasowych, w roku 2019 oraz w roku 1996, co pozwala nam stopniowo odkrywać tajemnice żeby wreszcie na końcu wszystko połączyło się w całość.
Przemysław Żarski zabiera nas do małej miejscowości gdzie razem z bohaterami przemierzamy podmokłe tereny lasu pełne tajemnic. Nawet gdy ugrzęźniemy w nich na dobre, ciągle mamy ochotę na więcej, by poznać i rozwikłać do samego końca wszystkie zagadki. A ja bardzo lubię takie mroczne klimaty i jakoś nie mam dość, więc "Grzęzawisko" usatysfakcjonowało mnie bardzo dobrze.

W środku lasu na mokradłach odnaleziono kości, ludzkie kości. A dwadzieścia lat wcześniej, mniej więcej w tym samym miejscu zaginął nastoletni Szymon.
Kończył się rok szkolny, więc piątka nastolatków zorganizowała sobie biwak w głębi lasu. Do domu wróciła już tylko czwórka, myśleli, że Szymon wcześniej poszedł do domu, chociaż zostawił swój namiot... Zakrojone na wielką skalę poszukiwania nie przyniosły żadnego efektu.
Teraz, po latach Aleksandra Lazar prowadzi śledztwo w sprawie znalezionych szczątków. Nie przyznała się jednak nikomu, że ona również brała udział w tym biwaku. Postanowiła drążyć ten temat tak długo, żeby w końcu poznać prawdę.
Czy to na pewno kości Szymona zostały odnalezione? Co tak naprawdę wydarzyło się na tym biwaku? Dlaczego Szymon odłączył się od grupy?
Czy po tylu latach uda się dotrzeć do prawdy? Co miało wpływ na taki a nie inny przebieg biwaku?
Aleksandra skrywa w sobie jeszcze więcej sekretów dotyczących także jej rodziny, które dręczą ją od lat. Czy one też miały wpływ na tę historię?

Zagadka wydawałaby się prosta do rozwiązania, gdyby nie fakt, że ci co wiedzą cokolwiek, nie chcą albo nie mogą mówić całej prawdy. Milczą, gdyż obawiają się, mogą zbyt wiele stracić i być pociągnięci do odpowiedzialności. Gdy jednak wreszcie ktoś zaczyna mówić, to tak jakby tama pękła, wszystkie klocki zaczynają wpadać we właściwe miejsca i pokazuje się niemal cały obraz...
Skomplikowane relacje międzyludzkie, zawiść i zazdrość w tak małym środowisku, zawsze powoduje rozmaite niesnaski i kłótnie międzysąsiedzkie.
A prowadzone śledztwo jest żmudne i zawiłe. Tym bardziej, że Aleksandra ma problemy rodzinne, pochłonięta pracą ma zbyt mało czasu dla męża i córeczki. Jakby tego było mało, wdaje się jeszcze w romans z kolegą, który również ma skomplikowaną sytuację rodzinną.

To książka o zadawnionych krzywdach, trudnych relacjach, wstydzie, braku akceptacji, o samotności i agresji, o marzeniach o lepszym, innym życiu.
Bardzo dobrze skomponowana historia z elementami kryminału i thrillera, z mroczną atmosferą, zaskakującą akcją i determinacją w odszukaniu prawdy.
Polecam, bo warto.