Grzeczni chłopcy nie kradną staników recenzja

"Grzeczni chłopcy nie kradną staników" L.Price

Lauren Price to młoda miłośniczka książek. Urodziła się i wychowała w Coventry. Swoje opowiadania publikowała już jako nastolatka. Na platformie Wattpad zdobyła wielu fanów. Powieść pt."Grzeczni chłopcy nie kradną staników" osiągnęła 142 miliony odsłon.

Riley Greene to typowa nastolatka. Uczy się w liceum, a po lekcjach spotyka się z najlepszą przyjaciółką. Jej życie jest poukładane i niczym szczególnym się nie wyróżnia.

Spokój dziewczyny zostaje zakłócony. Do sąsiedniego domu wprowadza się trzyosobowa rodzina - kobieta z dwójką dzieci. Córka jest słodką kilkulatką, a syn to młody, zarozumiały playboy. Pewnego dnia Alec Wilde w ramach zakładu kradnie Riley stanik.

Dziewczyna jest wściekła, postanawia odegrać się na chłopaku. Knuje plan zemsty i podstępem wkrada się do jego domu. Cała sytuacja wydaje się absurdalna, jednak sposób w jaki została opisana, sprawia że książkę czyta się lekko i przyjemnie. Pojawiają się zabawne dialogi, cięte riposty i zaskakujące zdarzenia.

Większa część akcji rozgrywa się w szkole. Nowy chłopak staje się popularny, zdobywa przychylność kolegów. Jego uroda i błysk w oku sprawiają, że szybko staje się bożyszcze młodych dziewcząt. Nastolatki rywalizują o względy Aleca. Pojawia się temat przyjaźni i pierwszej miłości. Autorka pokazuje, jak ważna jest reputacja i poczucie własnej wartości.

Podobało mi się, że L.Price zwróciła uwagę na relacje panujące w rodzinie. Nastolatki często mają problem z komunikacją, unikają poważnych rozmów z rodzicami. W książce został poruszony temat rozpadu rodziny, małżeństw homoseksulanych, straty bliskiej osoby i inne.

Jedyny minus, na jaki zwróciłam uwagę to sprośne powiedzonka Alecka. Może teksty mają być zabawne, mnie jednak raziły. Było ich trochę za dużo,np.

"Hej, chciałabyś sprzedać te spodnie? Bo jak pójdziemy do mnie, to na 100% zejdą”

„Czy pracujesz w subwayu? Bo moja bagietka jest twarda”.

"Grzeczni chłopcy nie kradną staników" to całkiem dobra młodzieżówka. Czytając wróciłam pamięcią do swoich młodych lat. Bohaterowie wydali mi się autentyczni, nie byli przerysowani. Szybko ich polubiłam.

Fabuła nie zaskakuje jakoś bardzo, ale czas spędzony z lekturą nie był stracony. Autorka przypomniała mi, z jakimi problemami borykają się nastolatki i co jest dla nich ważne. Spędziałam z bohaterami całkiem przyjemny wieczór. Polecam szczególnie młodym czytelnikom.