Rany, których nie widać recenzja

ℝ𝕒𝕟𝕪 𝕜𝕥ó𝕣𝕪𝕔𝕙 𝕟𝕚𝕖 𝕨𝕚𝕕𝕒ć

Ta książka dostała ode mnie 10/10 gwiazdek na Lubimy czytać.
To już coś znaczy 😱💛

Niesamowita historia, trudny temat ale napisany tak, że ciężko się od niej oderwać.
Książka przeznaczona dla ludzi od 15 roku życia, podejmująca niezwykle wrażliwy ale jakże ważny temat.

Traumy - niemal każdy jakieś ma.
Każdy sobie inaczej z nimi radzi - niektórzy sobie nie radzą.
O tym też tu jest, o traumatycznych przeżyciach, o sposobach radzenia i nie radzenia sobie z nimi.
Różni ludzie, różne zachowania i ona jedna, próbująca pomóc wszystkim a jednocześnie borykająca się ze swoimi własnymi.

18 letnia Betty wraz ze starszą siostrą Joy i mamą wybierają się do galerii handlowej na zakupy.
Nic nie zapowiadało, że właśnie tam Joy i mama niemal zginą z rąk szaleńca strzelającego do ludzi a zamachowiec kończy ze sobą kilka metrów od Joy.

Dziewczyna zamyka się w swoim pokoju i przestaje wychodzić z domu.
Matka za to staje się aktywistką i walczy z drugą poprawką amerykańską.

Betty za wszelką cenę chce się dowiedzieć, czemu chłopak, którego znali strzelał w sklepie a także próbuje pomóc swoim bliskim oraz sobie.

A jej ojciec, który rozstał się z matką już dziesięć lat wcześniej, jest na drugim końcu świata, odcięty od mediów i medytuje.
Akurat teraz, gdy one tak bardzo go potrzebują...

Niesamowicie trudna jest ta opowieść, bardzo dużo wątków psychologicznych, które są fascynujące a jednocześnie emocjonują i mam chęć płakać nad losem bohaterów.

Historia opisana jest z perspektywy Betty, dziewczyny panseksualnej ale to jest tylko lekką wzmianką a nie głównym punktem.
Czy ma prawo zakochać się w obliczu takiej tragedii?

Książka jest genialna, nie chcę spojlerować ale koniecznie powinniście ją przeczytać 🖤
Oczywiście przeczytałam ją w jeden dzień, ma tylko 350 stron ale jest tak naładowana emocjami, taka rzeczywista i ludzka.

Nie była to łatwa podróż pod względem emocjonalnym ale za to bardzo łatwa pod względem stylu pisania i przyswojenia treści.
Lubię książki młodzieżowe właśnie dlatego, że w sposób przystępny przekazują bardzo ważne wartości i podejmują trudnych tematów.