Królowa Żaru recenzja

"Królowa żaru" pojawiła się w zapowiedziach dość dla mnie niespodziewanie. Miałam za sobą tom pierwszy, to jest trzeci, a ja miałam na stosie hańby od dawna drugi więc postanowiłam, że nadrobię go z Legimi zanim przyjedzie do mnie ten ostatni. Przeplatałam go innymi książkami, nie spieszyło mi się specjalnie, bo na tę jeszcze czekałam i przy okazji doszły perturbacje pocztowe i książka ostatecznie dotarła do mnie w zasadzie dwa tygodnie później niż powinna. Cudowna poczta, jak zwykle. O paczce dowiedziałam się dopiero z powtórnego awizo, ale gnałam czym prędzej odebrać, bo wiedziałam, że to właśnie ta na mnie czeka. Tymczasem poprzedniego tomu zostało mi wtedy niecałe sto stron i tak zaczęłam tego samego jeszcze wieczoru czytać "Królową żaru". Nareszcie!

Zanim jednak powiem Wam co tam w środku gra, piszczy, dzwoni i czy to pozytywne dźwięki, to powiem Wam o czym jest ta część i uprzedzę o możliwych spojlerach. Tak, tak, to kontynuacja więc uważajcie!

Ponownie spotykamy księżniczkę Thodosię. Nie wiem skąd pomysł na takie imię, ale mnie nadal okropnie bolą oczy i uszy jak je widzę i słyszę. No nie mogę go znieść, ale sama postać ma do wykonania misję ostateczną, bo wiecie, to finał trylogii. Po latach bycia więźniem w końcu na wolności Theodosia pragnie uwolnić swój lud. Okazuje się, że to nie takie proste. Będzie ciężko, będzie trudno i będzie całe mnóstwo przeciwności losu, ale matka nauczyła ją, że królowa się nie kuli, nie chowa, tylko walczy, a Theosia właśnie nią jest mimo, że była więziona we własnym kraju. Czy to wszystko dobiegnie końca? Czy czytelnik otrzyma odpowiedzi, a zakończenie ma sens?

Muszę przyznać, że z reguły do finałów trylogii czy serii podchodzę z ogromnym dystansem. Często jest tak, że daje się odczuć, że autor sam nie wiedział jak to wszystko zakończyć i ten ostatni tom jest bardzo słaby, W tym przypadku jest inaczej. To kontynuacja i faktycznie nowych elementów jest bardzo mało i nie są zbyt istotne, a właśnie rozpoczęte wszelkie wątki we wcześniejszych tomach są wyjaśniane i nie zostają niedopowiedzenia. Widać, że autorka od początku do końca miała zaplanowaną całość i nie sprawiło jej problemu rozstanie się z bohaterami, a nam czytelnikom odpowiedzenia na wiele pytań, które pojawiały się od pierwszego tomu i aż do teraz nie było nigdy uzupełnione o odpowiedzi.

Ostatnio bardzo chętnie znów sięgam po fantastykę i ta seria u mnie znajduje się wysoko na liście tych najlepszych i najciekawszych. Polecam! Ten świat pochłania i nie puszcza, ale koniecznie czytajcie w kolejności wskazanej przez Wydawcę, bo ciężko będzie siępołapać jeśli polecicie od końca.

Wydawnictwu Zysk i S-ka bardzo dziękuję za egzemplarz!