Atlas. Historia Pa Salta recenzja

Warto było tyle czekać, aby poznać zaskakujące zakończenie historii siedmiu sióstr, jak i samego Pa Salta czyli Atlasa.
Czuję się w pełni usatysfakcjonowana ósmy tomem. Będę tęsknić, ponieważ przeżywanie całej tej historii miało w sobie coś magicznego i fascynującego. Gdy przeczytałam ostatnie zdanie 667 strony poczułam żal, że to już koniec. Bardzo zżyłam się z każdą z sióstr, a pamiętnik Atlasa dostarczył nowych emocji.
W tej części poznajemy losy samego Atlasa, śledzimy jego życiową drogę i wraz z siostrami odkrywamy tajemnice, jakie skrywał ich ojciec. Przez wszystkie siedem tomów, pojawia się wiele tajemnic, sekretów, zagadek dotyczących Pa Salta, a dzięki ostatniej części dostajemy odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania.
Każdy kto zna „Siedem Sióstr”, wie jak wciągająca jest ta seria i zapewniam, że nikt nie poczuje się zawiedziony. Nie można zdradzić za wiele, bo wiem z doświadczenia, że to ziarno niepewności, które towarzyszy nam przy każdym z tomów, w „Zaginionej Siostrze”, osiąga apogeum i kończąc siódmy tom pojawia się jeszcze więcej pytań niż odpowiedzi.
Miałam pewne obawy czy Harry odda ducha tej historii, który był tak bardzo wyczuwalny w każdej książce. Jednak gdy tylko zaczęłam czytać historię Atlasa, z każdą kolejną stroną, zagłębiając się w jego opowieść zupełnie zapomniałam, że Lucinda pisała ją wraz z synem.
Jest to pełna emocji opowieść z magią w tle. Cała seria jest perfekcyjnie dopracowana, w każdym nawet najdrobniejszym szczególe. Jestem pod ogromnym wrażeniem pomysłowości Lucindy, ponieważ jest to najbardziej magiczna i romantyczna seria, jaką kiedykolwiek czytałam. W dodatku nie jest pozbawiona realizmu i prawdziwego życia, które bardzo często nie jest kolorowe. Dzięki temu całość jest bardzo przyjemna w odbiorze, a realne fakty historyczne sprawiają, że czytelnik ma wrażenie iż każda z tych historii wydarzyła się naprawdę.
Również historia samego Atlasa jest pełna zaskakujących i czasem dramatycznych wydarzeń, które wyciskają łzy. Z jednej strony czuję lekkie rozczarowanie, że to już koniec historii o siedmiu siostrach, a z drugiej zakończenie jest idealne, zwieńcza wszystko, dzięki czemu nie pozostawia już żadnych pytań, oprócz klasycznego „co dalej u bohaterów?”😀