Testamenty recenzja

Po ponad trzydziestu latach autorka słynnej "Opowieści podręcznej" dała się namówić na kontynuację świata fanatycznego Gileadu. Jak mówiła w dniu premiery: "jako że zaczęliśmy się zbliżać do Gileadu, zamiast się od niego oddalać" Atwood zaserwowała nam ciąg dalszy.
Rzadko kiedy można pochwalić się zdecydowanie lepszą kontynuacją danej powieści. W przypadku "Opowieści podręcznej", której ekranizacja przebijała jakościowo książkowy pierwowzór, tak w przypadku "Testamentów" jest odwrotnie: to książka bije na głowę serial. Ba! Można odnieść wrażenie, że są to skrajnie różne historie o jednej podstawie - kraju, gdzie w dalszym ciągu mężczyźni wiodą prym, gdzie kobieta nie ma prawa glosu, gdzie za drobne wykroczenie możesz stracić życie, gdzie grzechem i karą jest urodzenie się osoby płci żeńskiej.

W "Testamentach" narracja poprowadzona po upływie piętnastu lat od wydarzeń z "Opowieści..." opiera się na życiu trzech kobiet różniących się pozycją społeczną, pochodzeniem i stosunkiem do świata, w jakim przyszło im żyć. Ciotka Lidia, młoda Agnes, której przypisane jest zostać zaszczytną Żoną Komendanta oraz buntownicza, niczego nieświadoma Daisy żyjąca w wolnej Kanadzie, w której rękach jest przyszłość skrajnie prawicowego, skonfliktowanego ze wszystkimi sąsiadami Gileadu, jak i mieszkających tam kobiet: Podręcznych, Mart, Ciotek i Żon Komendantów. Czy nadszedł czas rewolucji? Czy mocno osadzony w swej ideologii Gilead może zatrząść się na poziomie fundamentów zwiastując własny upadek?

Nie da się opiniować "Testamentów" unikając porównania do poziomu "Opowieści podręcznej". Można odnieść wrażenie, jakby dwie ideologicznie podobne książki pisały dwie różne osoby. Autorka trzymała się ciężkiego języka, topornych słów i filozoficznej narracji w pierwszej części, by po latach pozwolić sobie na większą swobodę i lekkość w toczącej się fabule. Kontynuacja losów Gileadu mknie w "Testamentach" na łeb, na szyję porywając czytelnika w świat niebezpieczeństwa, ryzyka, walki o wolność; tutaj również wpadają na swoje miejsce brakujące elementy z "Opowieści podręcznej", by zgrabnie domknąć historię strasznego, utopijnego świata udręczonych kobiet.
Co ciekawe: kontynuacja ekranizacji "Opowieści podręcznej" a "Testamenty" to dwie różne historie, więc mimo znajomości serialu nowa powieść Marwood jest dużym i bardzo pozytywnym zaskoczeniem.