Mniej niż nic recenzja

'' Oto siedzimy w salonie , trzy zaprogramowane przez biblie roboty ''

Suni , to mała trzyletnia koreańska dziewczynka , właściwie powinnam powiedzieć amerykańsko - koreańska , ponieważ dziewczynka jest jedną z wielu '' pozostałości '' po amerykańskich żołnierzach biorących udział w wojnie koreańskiej toczącej się w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia . Kiedy poznajemy malutką Suni , dziewczynka przy matce i na równi z nią pracuje na polach ryżowych . Matka dziewczynki , Omma , jak nazywa ją mała Koreanka , została uwiedziona , zapłodniona i porzucona przez amerykańskiego żołnierza . Dla młodej matki to podwójna hańba . Po pierwsze nie ma męża , a ma dziecko , po drugie , to dziecko nie jest pełnej krwi koreańskiej , jest mieszańcem , nikim , a właściwie mniej niż nikim .

Za tę '' zbrodnię '' Omma przez mężczyzn ze swojej rodziny zostaje powieszona na belce w swojej chacie . Temu wszystkiemu przygląda się mała dziewczynka ukryta przez matkę w dużym koszu . Niestety dziewczynka nie jest w stanie patrzeć bezgłośnie na to co się dzieje z jej matką i głośno krzyczy . Zostaje więc zauważona i tylko dzięki prośbie ciotki zawdzięcza , że mężczyźni nie zabijają jej , lecz boleśnie '' naznaczają '' i oddana zostaje do katolickiego sierocińca w wyzwolonym Seulu . Tam dzieci trzyma się w klatkach i wypuszcza tylko do karmienia . W końcu Suni zostaje adoptowana przez fanatyczne katolickie małżeństwo , dostaje nowe imię , Elizabeth i życie które z powodzeniem można przyrównać do piekielnych kręgów przez które musi przechodzić .

W końcu w wieku 17 lat wychodzi za mąż i...jest to kolejny krąg piekła . Ta opowieść to literatura faktu , więc to historia prawdziwa , ale przyznaję że aż mi trudno uwierzyć by tyle nieszczęść przytrafiło się jednej osobie . I to nie jakieś tam byle jakie problemy , lecz zdarzenia które piętnują na całe życie . Zresztą i Elizabeth nie przeszła przez to wszystko '' bezboleśnie '' . Nabawiła się kilku poważnych chorób i schorzeń . Od sennych koszmarów , przez depresję , klaustrofobię , nerwicę , lunatykowanie . W sumie ja i tak się dziwię że po TAKICH przejściach nie postradała rozumu . Książkę czyta się dobrze i szybko , podzielona jest na cztery części . Każdą część rozpoczyna jedna z ważnych zmian w życiu Suni - Elizabeth .

Czwarta część jest zupełnie inna niż pozostałe trzy . Mnóstwo w niej eteryczno - medytacyjnych zwierzeń , filozoficznych wywodów , wierszy i mądrości wszelkiego rodzaju . Polecam , ku przestrodze . Książka ma tylko 192 strony ale ogrom ludzkiego zła wyrządzanego drugiemu człowiekowi , oraz bezmyślności i głupoty wprost poraża z jej kart .