Fałszywe intencje recenzja

W drugim tomie doskonałej serii poświęconej policyjnej negocjatorce Abby Mullen, Mike Omer funduje nam ogrom emocji, które zalewają nas od pierwszych stron, aż do ostatniego zdania.

Abby chciałaby mieć już za sobą ponurą przeszłość, jaka wiązała ją z sektą Wilcoxa. Po burzliwym śledztwie, o którym można przeczytać w pierwszej części, kobieta próbuje cieszyć się bliskością dzieci i pomału układać swój świat. Niestety ciągnąca się za nią mgła tajemnic z przeszłości nie pozwala jej o sobie zapomnieć, osnuwając jej teraźniejszość. Apogeum następuje jednak, kiedy szkołę, do której chodzi jej nastoletnia córka Samantha, terroryzuje grupa uzbrojonych wyznawców teorii spiskowych. Czerwona Królowa, Gąsienica i Kapelusznik, przedstawiciele obłąkanego grona Obserwatorów, pojawiają się w szkole w szlachetnym celu. Sytuacja jednak szybo wymyka się spod kontroli, a od momentu kiedy pada pierwszy strzał, machina, którą uruchomili, zdaje się pędzić na oślep i bez możliwości zatrzymania.

Abby próbuje stanąć na wysokości zadania jako negocjatorka. Jednak świadomość, że jednym z zakładników jest jej własna córka, mocno utrudnia chłodne podejście do sprawy. Kiedy tylko wydaje się, że widać szansę na dogadanie się z oprawcami, dzieje się coś, co niweczy cały plan. Napięcie towarzyszy czytelnikowi na każdym kroku. Mullen w toku sprawy odkrywa kolejne mroczne tajemnice i centymetr po centymetrze zwija kłębek danych, które mają jej pomóc w uratowaniu córki i reszty zakładników.

Spodobało mi się to, że autor rozwinął także aspekt osobistego życia głównej bohaterki, nie skupiając się na nim zanadto, jednak podkreślają jego wagę dla całości zdarzeń. Nadaje to Mullen bardziej realistycznch kształtów, pokazując ją nie tylko jako sztywną negocjatorkę, ale i jako wrażliwą kobietę, dźwigającą ciężar różnych swoich życiowych decyzji i starającą się rozsądnie godzić życie prywatne z zawodowym.

Podsumowując, "Falszywe intencje" to kryminał na najwyższym poziomie. Świetnie dopracowany rys psychologiczny postaci w połączeniu z ciekawym pomysłem na fabułę tworzy mieszankę, która wciąga bez reszty, nie pozwalając na wzięcie głębszego oddechu dopóki nie przełknie się ostatniego zdania... a wtedy chce się jeszcze więcej!