Fajna Ferajna recenzja

"Powstanie wybuchło o piątej po południu pierwszego sierpnia 1944 roku. Zaraz potem zrobił się rejwach, bo nadleciały niemieckie samoloty i zrzuciły bomby. Całą rodziną skryliśmy się w piwnicy, gdzie zebrali się wszyscy sąsiedzi."
Kolejna książka Moniki Kowaleczko - Szumowskiej opowiadająca o Powstaniu Warszawskim. Tym razem historia opowiedziana i przeżyta oczami dzieci. I znów można powiedzieć, że książka daje żywa lekcję historii. Nie taką nudną, z tysiącem dat, setkami królów i nazwisk ale żywą, przeżytą przez prawdziwych świadków - bohaterów tamtego czasu. Tamtego sierpnia kiedy Powstanie wybuchło i października kiedy kapitulowało. Książka dla dzieci opowiedziana przeżyciami dzieci. Trochę młodszych i trochę starszych. One przeżywały lęk, samotność, traciły bliskich, uciekały od gradu pocisków, chowały się po piwnicach, cierpiały głód, patrzyły na wszechobecną śmierć ale to też one potrafiły zachować mimo wszystko radość i poczucie humoru. Cieszyły się po prostu tym, co miały. A o co tak trudno wśród młodych dzisiaj.
.
"Nie mogłem ryzykować, że mnie nie wezmą, ponieważ powstania nie wybuchają codziennie i taka szansa mogła się już nie powtórzyć."
.
Ośmiu bohaterów:
Halinka, która ratowała psy i koty.
Kazimierz, który przekazywał meldunki i roznosił powstańczą prasę.
Hipek pełnił służbę w warszawskich kanałach.
Mirek uciekł z domu, by walczyć na pierwszej linii.
Żydowscy bracia Zalman i Perec przyłączyli się do powstańców po upadku getta i tułaczce po ulicach Warszawy.
Dziewięcioletni Jureczek był najmłodszym zaprzysiężonym żołnierzem AK i służył na Mokotowie.
Basia ukrywała się w nieludzkich warunkach w warszawskich piwnicach.
Jaga, już niemal dorosła, była łączniczką i podnosiła wszystkich na duchu w najtrudniejszych chwilach.
.

"-Zostaniesz z rodzicami- zawyrokował.
Jeszcze czego, pomyślałam i pobiegłam na własna rękę poszukać oddziału powstańczego, który by mnie przyjął."

Od tych Bohaterów powinniśmy się dużo uczyć.

Pozycja opatrzona została autentycznymi zdjęciami co jeszcze głębiej pozwala nam wejść w lekturę.