Ewcia i drzewko szczęścia recenzja

Tę książeczkę, choć to lektura dla dzieci chętnie poleciłabym nie jednemu rodzicowi. Bo historia w niej opisana, to niestety coraz częstszy widok w wielu domach. Jest to bowiem opowiadanie o małej Ewci i jej rodzinie. A w szczególności o jej mamie i dziadkach.

Dziewczynka całe dnie spędza z babcią i dziadkiem. U nich czuje się rewelacyjnie, tam spełniają się jej marzenia, a życie wydaje się piękne i kolorowe. Dopiero po powrocie do domu Ewcia znów wraca do szarej rzeczywistości, gdzie królują obowiązki i mało urozmaicone zajęcia. Mama najchętniej widziałaby w niej dobrze ułożona panienkę. Nieskazitelnie czystą i nienagannie grzeczną. Mama stale porównuje córkę z jej rówieśniczkami i oczekuje, że wszelkiego rodzaju drogie prezenty zastąpią dziewczynce jej ciągły brak czasu i nieobecność.

Skąd my to znamy, prawda? Jak często teraz słyszy się o tym, że rodzice pędząc za pieniądzem i karierą zapominają o tym co naprawdę istotne...

W książce autorka opisuje taką właśnie sytuację. Pokazuje nam jak czują się dzieci karierowiczów. Jak wiele tracą rodzice, którzy zapominają o swoich pociechach, o marzeniach i o zabawie. Ta książka uświadamia nam dorosłym , że nigdy nie jest za późno, by to zmienić.

Mnie to opowiadanie bardzo się podoba, a szczególnie zakończenie, które nie ukrywam jest pięknym happy endem. Historia tej niezwykle wesołej rodzinki i wyjątkowo roztropnej i wesołej dziewczynki bardzo utkwiło mi w pamięci. To ciekawa lektura dla dzieci i ich rodziców. Polecam.