Flying high recenzja

Po tym, jakie emocje zaserwowała mi pierwsza część dylogii, nie mogłam doczekać się kolejnej części. Trochę się obawiałam, że „Flying high” nie da rady przeskoczyć poprzeczki, którą dość wysoko zawiesił pierwszy tom. Okazało się, że moje obawy były bezpodstawne, bo druga część dostarcza równie obezwładniających emocji. I w moim odczuciu, jest jeszcze lepsza.

Po wydarzeniach z „Falling fast” nic już nie jest takie samo. Nikt nie miał się dowiedzieć, jaki sekret skrywała Hailee. Jednak stało się, jej tajemnica wyszła na jaw. Plany dziewczyny nie obejmowały czasu po 6. września. Przeżyła wszystko, co chciała, doświadczyła nawet więcej niż sobie zaplanowała. A teraz nie wie, jak ma żyć. To nie tak miało być. Nie chce już udawać, nie potrafi nawet. Jest wykończona i przerażona. Wszystko się pomieszało, wszyscy zobaczyli, że nie jest tą osobą, za którą się podawała. Odważną, pełną życia, radosną. Niczego nie da się zmienić, niczego wymazać, niczego zapomnieć. Jak teraz ma wyglądać jej przyszłość? Hailee musi zmierzyć się z własnymi demonami i musi to zrobić sama, chociaż ma wokół siebie przyjaciół i chłopaka, który zrobi dla niej wszystko. Chłopaka, z którym było jej tak dobrze, któremu jednak nie pokazała siebie od tej prawdziwej strony. Chase ją kocha, jednak czasem nawet miłość nie wystarcza, aby dwoje ludzi mogło być razem. Czy Heilee i Chase mają szansę na szczęśliwe zakończenie?

Sprawdźcie, naprawdę warto. Druga część dylogii jest równie dobra, o ile nie lepsza niż poprzedni tom. Jest jednak nieco inna. Dynamika akcji zmienia się w tej części. Jest spokojniej. Akcja biegnie niespiesznie, zostawiając sporo miejsca na własne refleksje. A możecie mi wierzyć, przemyśleń podczas tej lektury Wam nie zabraknie. Jedno się natomiast nie zmienia. „Flying high”, podobnie jak pierwszy tom, kipi od emocji. Nie ma strony w powieści, aby nie zalała nas ich fala, a nawet całe morze. Książka dostarczyła mi takich emocji, których się po niej nie spodziewałam. To jest naprawdę coś niesamowitego, ta umiejętność wzbudzania w czytelniku tylu odczuć na raz. Tej książki się nie czyta, ją się przeżywa, nią się żyje. Do tej pory nie potrafię uwierzyć, że autorce udało się wzbudzić we mnie tak intensywne doznania. Takie, które pozostaną ze mną jeszcze przez bardzo długi czas. Podczas lektury śmiałam się i płakałam jednocześnie. Wkurzałam się z powodu podejmowanych przez bohaterów decyzji, po to, aby za chwilę z tego samego powodu im współczuć. Kibicowałam całą sobą, aby im się udało, aby odnaleźli samych siebie pośród chaosu poplątanych myśli i trudnych spraw i ruszyli odważnie do przodu. Aby dali radę uporać się ze swoimi demonami.

To nie jest łatwa lektura. Autorka skupia się w tej części na przeżyciach wewnętrznych bohaterów. Daje czytelnikowi szansę na poznanie Hailee i Chase’a od zupełnie innej strony niż w poprzednim tomie. Zaglądając do głów bohaterów, poznajemy ich uczucia, myśli, motywy. Możemy lepiej zrozumieć ich decyzje i wynikające z nich postępowanie. Poznajemy ich przeszłość i próbujemy odgadnąć, jak potoczy się ich przyszłość. Ale to nie jest łatwe, bo autorka stawia przed swoimi bohaterami kolejne przeszkody, które wydają się być nie do pokonania. Kiedy myślimy, że już teraz na pewno wszystko będzie dobrze, następuje zwrot i sytuacja zmienia się o 180 stopni. Bohaterowie są w tym wszystkim tak bardzo prawdziwi i przekonujący, że nie sposób ich nie pokochać. I trudno się z nimi rozstać. Relacja Hailee i Chase’a wypada bardzo autentycznie. Jest niewinna i niewymuszona. Podobnie realnie zbudowała autorka pozostałych bohaterów. Każdy jest postacią z krwi i kości, każdy ma coś do powiedzenia i wnosi jakiś skrawek siebie do tej powieści. Hailee znalazła dom w miejscu, w którym nie spodziewała się go znaleźć. W Fairwood odnalazła prawdziwych przyjaciół, którzy stali się dla niej rodziną. Pokochałam wszystkich mieszkańców tego małego, urokliwego miasteczka i bardzo chciałabym, aby drugi tom nie był jednocześnie zakończeniem tej wzruszającej historii. Opowieści tak samo pięknej, jak bolesnej i smutnej. Dotykającej najważniejszych spraw w życiu człowieka. Trudnych i skłaniających do przemyśleń.

To bardzo wartościowa pozycja, która dostarcza mnóstwa skrajnych emocji i porusza wiele ciężkich tematów. To książka o odnajdywaniu siebie na nowo, o życiu po stracie, o radzeniu sobie z żałobą. O poszukiwaniu sensu, o gubieniu się w tych poszukiwaniach. O odwadze do bycia sobą, o realizacji własnych, a nie cudzych pragnień. O walce z samym sobą, o żalu, samotności, zagubieniu i obezwładniającym bólu. Ale także o nadziei i wierze w to, że w tym życiu jeszcze coś dobrego może nas spotkać. Ta książka dała mi więcej, niż się po niej spodziewałam. Da również Wam, jeśli jej na to pozwolicie.

„Flying high” to książka wyjątkowa. Urzekła mnie i kupiła w całości. To jedna z tych powieści, które zostaną ze mną jeszcze przez długi czas. Bo emocji, których dostarcza nie da się wymazać ani zapomnieć. Nie da się też zastąpić ich niczym innym. To mądra, niosąca ważne przesłanie książka, którą każdy powinien przeczytać. Polecam z całego serca!

Recenzja pochodzi z bloga: https://maitiribooks.wordpress.com/2020/11/01/flying-high-bianca-iosivoni-recenzja-przedpremierowa/