Egipt. Oazy w cieniu piramid. Wydanie 1 recenzja

Z dala on Nilu — z dala od rozumu — to przy­sło­wie egip­skie postrze­gam, jako pośredni wyraz umi­ło­wa­nia Egiptu. Ze swoją nieco roman­tyczno — fan­ta­styczną sym­pa­tią prze­ja­wianą mię­dzy innymi w sto­sunku do pira­mid, z któ­rymi nie­odmien­nie koja­rzy mi się Egipt (klą­twy, skarby, histo­ria, wyprawy badaw­cze — ach, marze­nie!), nie mogłam odmó­wić sobie prze­czy­ta­nia (i zre­cen­zo­wa­nia) tego, kolej­nego już przewodnika.

Książka Egipt. Oazy w cie­niu pira­mid, posiada dobrze mi znaną oraz bar­dzo prak­tyczną struk­turę i podzie­lona jest na cztery rozdziały.

W roz­dziale pierw­szym czy­tel­nik otrzy­muje swo­istą wizy­tówkę Egiptu — pew­nego rodzaju „ulotkę” pre­zen­tu­jącą naj­cie­kaw­sze ele­menty / trasy kraju, okre­śloną zresztą „zapro­sze­niem do Egiptu”. Cie­ka­wym przy­kła­dem jest np. wycieczka „Kair w trzy dni”, któ­rej waż­nym punk­tem są — a jakże — odwie­dziny pira­midy Che­opsa w Gizie!

Kolejny roz­dział pre­zen­tuje oczy­wi­ście sze­reg infor­ma­cji prak­tycz­nych doty­czą­cych mię­dzy innymi zabez­pie­cze­nia medycz­nego, podróży, tem­pe­ra­tury i opa­dów, jak i na przy­kład nie­zbęd­nego wypo­sa­że­nia tury­sty pene­tru­ją­cego kraj fara­onów. Co dla mnie zaska­ku­jące, pomimo dosyć wyso­kiego zagro­że­nia roz­ma­itymi ata­kami ter­ro­ry­stycz­nymi, Egipt okre­ślany jest zazwy­czaj jako miej­sce sto­sun­kowo bez­pieczne (praw­do­po­dob­nie czyn­ni­kiem o tym decy­du­ją­cym jest surowy wymiar spra­wie­dli­wo­ści) — może warto byłoby wspo­mnieć o tym naszym władzom? ;)

Dalej roz­po­czyna się już bar­dzo roz­le­gły roz­dział trzeci opi­su­jący takie ele­menty, jak na przy­kład infor­ma­cje kra­jo­znaw­cze i cha­rak­te­ry­stykę geo­gra­ficzną, histo­rię, archi­tek­turę oraz… obraz Pola­ków w Egip­cie! To tutaj można prze­czy­tać o wra­że­niach Juliu­sza Sło­wac­kiego wyra­ża­nych w kon­tak­cie z piramidami:

A kie­dym był u pisa­ków prze­by­tych połowy, Wznio­słem czoło, spoj­rza­łem w górę, ponad głowy, I nie mogłem oczyma dole­cieć szczytu Gro­bów, co ule­ciały w kra­inę błę­kitu. A więc oczy, ogro­mem pira­mid odparte, Spuściłem!

Prze­wod­nik koń­czy się roz­dzia­łem czwar­tym, przed­sta­wia­ją­cym naj­bar­dziej atrak­cyjne regiony / miej­sca poło­żone w Egip­cie: Kair, Dolinę Nilu, Wybrzeże Morza Śródziem­nego, Pół­wy­sep Synaj, czy Oazy Pustyni Zachodniej.

Całość wzbo­ga­cona jest roz­ma­itymi pla­nami, map­kami, mini słow­ni­kiem, (nie­stety) sto­sun­kowo nie­wielką liczbą zdjęć oraz indek­sem wybra­nych nazw geo­gra­ficz­nych, który mimo pomi­nię­cia kilku zna­czą­cych dla mnie miejsc (np. Hur­ghady), oczy­wi­ście uła­twia czy­tel­ni­kowi odna­le­zie­nie się w gąsz­czu informacji.

W związku z drob­nymi w moim odczu­ciu bra­kami, wtrą­ca­jąc małe „ale”, mogę potwier­dzić to, co napi­sano na okładce książki, a mia­no­wi­cie: Złoto za jakość!

Jak zawsze wyko­rzy­stu­jąc zamiesz­czony na końcu prze­wod­nika słow­nik, napi­szę „do widze­nia” — tak więc:

Masa­lama!