Poradnik grzebania kotów recenzja

Stefania po rocznym pobycie w Kanadzie wraca do rodzinnej wsi, żeby zająć się domem rodziców pod ich nieobecność oraz zaopiekować kotami. Jej przyjazd pokrywa się z niedawnym odkryciem ciała Martyny - szkolnej przyjaciółki kobiety - która zaginęła przed piętnastu laty. Sfrustrowana brakiem skuteczności policji postanawia przyznać się, że tego feralnego dnia planowały uciec razem, jednak ona sama stchórzyła. Gdy i to nie przynosi zamierzonego efektu, Stefcia wszczyna własne śledztwo, by odkryć prawdę o śmierci koleżanki. Nieoczekiwanie z pomocą przychodzi jej sąsiad, który budzi w samozwańczej pani detektyw coraz większą sympatię. Czy tej nietypowej parze uda się dowiedzieć, kto zamordował nastolatkę? Czy poradzą sobie z czyhającymi na nich niebezpieczeństwami?

Do sięgnięcia po tę książkę skłonił mnie irygujący oraz niesztampowy tytuł, który zapowiadał ciekawą lekturę. Absolutnie się nie zawiodłam, gdyż to, co otrzymałam kompletnie spełniło moje oczekiwania. Ta historia wciąga od pierwszych stron nie tylko za sprawą świetnie poprowadzonej fabuły, ale również dzięki doskonałej kreacji głównej bohaterki. Stefania to na wskroś nietuzinkowa postać, której nie wyróżnia jedynie niecodzienne w naszych czasach imię. To osoba pełna kontrastów czy sprzeczności, zachowująca się na ogół nieadekwatnie do swojego wieku. Jest niczym taki kolorowy ptak, któremu ciężko wpasować się w standardy bądź włączyć w interakcje społeczne. Ja polubiłam te jej nieidealnie idealną naturę od samego początku i do samego końca jej kibicowałam.

Akcja rozwija się dość dynamicznie, a wraz z rozwojem wydarzeń wzrasta też napięcie, które towarzyszy czytelnikowi aż do samego finału. Pisarka znakomicie potrafi trzymać odbiorcę w niepewności poprzez dawkowanie informacji, podsuwanie różnych tropów lub przedstawianie kolejnych podejrzanych. Aczkolwiek rozwiązanie tej misternie utkanej zagadki ogromnie zaskakuje oraz wzbudza cały wachlarz emocji. Styl Miki Modrzyńskiej okazał się lekki i przepełniony humorem, co sprzyja pochłanianiu tej powieści w ekspresowym tempie, czyniąc ją przy tym jeszcze przyjemniejsze.

Podcasty kryminalne w dzisiejszych czasach cieszą się ogromnym zainteresowaniem i stanowią jedną czwartą wszystkich tego typu transmisji audio. Czy to zbrodnia z miłości, zabójstwo w afekcie, czy ciche morderstwo za ścianą – scenariusz do kazdego takiego tragicznego spektaklu napisało samo życie, a dokładniej morderca... Skąd jednak bierze się tą ich popularność? Po pierwsze zło od dawna fascynuje, a dzięki słuchowiskom True Crime możemy zgłębić jego istotę lub przyczyny. Jednak to ze względu na rolę edukacyjną autorka postanowiła na tym fenomenie zbudować szkielet tej opowieści. Zagłębiając się w prawdziwy opis zbrodni wykształcamy w sobie odruch sprawdzania własnego bezpieczeństwa, unikamy sytuacji miejsc lub osób mogących stanowić dla nas zagrożenie. Dzięki nim jesteśmy też w stanie w jakiś sposób przepracować swoje lęki i obawy, co niejako ma na nas terapeutyczny wpływ. Ja jestem zachwycona podejściem autorki do tych kwestii i uważam, iż to doskonały sposób, że by wpłynąć na świadomość czytelników i wskazać im aspekty, na które należy zwracać uwagę, by nie znaleźć się w groźnym dla naszego życia położeniu.

Niemniej pisarka porusza tutaj jeszcze wiele innych zagadnień. Odnajdziecie tu próby znalezienia swojego miejsca w świecie i własnej życiowej drogi. Uświadomicie sobie, iż najważniejsze to być sobą, a nie dostosowywać się do społeczeństwa oraz jego wymogów na siłę, gdyż tylko wtedy poczujecie spokój czy spełnienie – oczywiście o ile nie krzywdzicie swoją postawą bądź zachowaniem innych. Zrozumiecie, że wiek to tylko liczba, a dojrzałość nie zawsze przychodzi z kolejnym upływającym rokiem. Niektórym potrzeba dużo więcej czasu, by stać się dorosłym, a jeszcze inni mentalnie dorastają bardzo szybko. Zagłębicie się również w skomplikowane relacje czy skonfrontujecie się z przeszłością, która zmusza to rozliczenia, pozbycia wyrzutów sumienia oraz uporządkowania bałaganu we własnej egzystencji.

Tę lekturę polecam osobom, które lubią czerpać z literatury nie tylko rozrywkowe doznania, ale też cenią sobie zawarte w niej wskazówki. Ja jestem tą pozycją w pełni usatysfakcjonowana.