Dziewczyna z pociągu recenzja

Wiele pozytywnych, a nawet bardzo pozytywnych opinii. Rekomendacje znanych i cenionych postaci. Książka zachwalana od początku do końca, wzdłuż i w szerz.
Czy moja opinia jest tak samo pozytywna? Niestety. Może i jest to dobra książka, ale nie tego się spodziewałam, po takich rekomendacjach. Sam pomysł bardzo ciekawy, jednak coś poszło nie tak.

Młoda kobieta po rozstaniu z mężem przeprowadza się i zaczyna nadużywać alkoholu. Codziennie o tej samej porze jeździ tym samym pociagiem. Obserwuje domy i rodziny mieszkające przy torach w miejscu, gdzie pociąg zawsze się zatrzymuje. Szczególną uwagę zwraca na jedno małżeństwo, jak jej się wydaje idealne. Zazdrości kobiecie życia jakie ta prowadzi. Pewnego dnia jest świadkiem pewnego zdarzenia, które zmienia wszystko.

Autorka w swojej opowieści przeplata losy dziewczyny z pociągu, z losami kobiety mieszkającej w jednym z domów przy torach kolejowych. W ciągu opowieści poznajemy dobrze obie bohaterki i zaglądamy do ich życia. Początkowo kobiety nie znają się, to się jednak zmienia.

Bardzo sprawnie Pani Paula przeplata te dwie historie a w końcu je łączy. Książka zaczyna się bardzo obiecująco. Z czasem jednak było mi coraz trudniej nie odłożyć książki, z powodu braku emocjonujacych zdarzeń. Akcja raczej przeciętna, nie trzymała w napięciu. Czytało się ją za to szybko i nie miałam problemów ze zrozumieniem treści. Już na początku pojawia się również motyw morderstwa, który trzyma przy książce i każe dalej czytać. Dalej jednak akcja jakby zwalnia i nie dzieje się zbyt dużo. Uważam, że książka jest zdecydowanie przereklamowana a zachwyty wznoszone nad nią, są mocno przesadzone.
Mimo to uważam, że książka nie jest najgorsza. Idealna dla zabicia czasu i dodania kolejnej pozycji jako przeczytanej.
Chociaż "ochy" i "achy" nad tą pozycją z mojej strony się nie pojawią, jest to dobra książka jako przerywnik pomiędzy innymi, znacznie bardziej trzymającymi w napięciu opowieściami. Pozwala odetchnąć i nabrać oddech pomiędzy innymi książkami.