Dziewczyna z pociągu recenzja

Głowna bohaterka książki Rachel, która po rozstaniu z mężem nadużywa alkoholu, codziennie dojeżdża do pracy tym samym pociągiem. Pociąg przemierza cały czas stałą trasę i ma te same przystanki. Bohaterka mija między innymi dom, w którym kiedyś mieszkała z mężem. Niestety obecnie mieszka on tam ze swoją nową żoną Anną. Jednym z przystanków jest semafor naprzeciwko szeregu domów jednorodzinnych. Ze względu na niezmienną trasę pociągu bohaterce wydaje się, że zna ludzi, którzy mieszkają w jednym z nich. Według niej prowadzą oni doskonałe życie i chciałaby być równie szczęśliwa jak oni.

Jednak pewnego dnia to marzenie pryska, ponieważ przez chwilę widzi coś, w co nie może uwierzyć. Kobieta (Megan), która wiedzie idealne życie ma kochanka.

Ta sytuacja zmienia wszystko i dzięki niej Rachel może uczestniczyć w życiu małżeństwa. Bohaterka pod wpływem alkoholu idzie powiedzieć kobiecie co o niej sądzi, ponieważ sama nie tak dawno została zdradzona. Niestety los chciał, że tego dnia wypiła za dużo, a po przebudzeniu następnego dnia nic nie pamięta. Dodatkowo jest cała posiniaczona, ranna w głowę, a Megan zniknęła. Dzięki tym wydarzeniom bohaterka może stać się częścią świata obserwowanych przez nią ludzi, którzy się przekonają, że jest ona nie tylko alkoholiczką, zostawioną przez męża i zwykłą obserwatorką z pociągu...

Liczba bohaterów książki jest niewielka, jednak każdy z nich jest bardzo ważny, ponieważ odgrywa kluczową rolę w fabule i nierozerwalnie wpływa na losy pozostałych. Rachel jest główną bohaterką i tytułową dziewczyną z pociągu. Kobietę zostawił mąż Tom dla kochanki Anny, z którą jest obecnie w związku, przez co ona sama zaczęła nadużywać alkoholu i stoczyła się na samo dno. Z powodu alkoholizmu straciła pracę i cały swój wolny czas spędzała na podróżach pociągiem oraz obserwacji otoczenia, które mijała. Szczególną jej uwagę przykuł pewien dom i zamieszkująca w nim rodzina. Według wyobrażeń kobiety rodzina ta ma idealne, szczęśliwe życie. Rachel można odbierać w dwojaki sposób. Pierwszy jako wrak człowieka, nad którym należy się zlitować i mu współczuć, ze względu na to co ją spotkało. Drugi natomiast jest bardziej zaskakujący, ponieważ dostrzega się w niej upartą, można nawet stwierdzić, że obsesyjnie nieustępliwą kobietę, dzięki czemu do końca książki czytelnik nie jest w stanie określić, czy też spodziewać się jakie tak naprawdę są motywy bohaterki oraz jej rola w życiu małżeństwa zamieszkującego obserwowany przez nią dom.

Kochanka byłego męża bohaterki, Anna mimo tego, że zabrała jej wszystko, począwszy od miłości jej życia, poprzez dom, a kończąc tak naprawdę na całym życiu, nie czuje się winna. Korzysta z życia i cieszy się miłością i zaangażowaniem swojego obecnego męża, a także opiekuje się ich wspólnym dzieckiem (córką). Kobieta nie jest bez wad. Cały czas boi się, że Rachel wróci do życia Toma oraz boi się o swoje potomstwo, przez co za wszelką cenę chce usunąć wszystkie dowody istnienia Rachel w życiu swojej obecnej rodziny.

Megan jest kobietą, zamieszkującą w domu mijanym przez pociąg i bohaterką obserwowaną przez Rachel. Mimo, iż z daleka jej życie wydaje się być idealne, ona także ukrywa bardzo głęboko różne tajemnice i swoje lęki, a także nie pokazuje nikomu swojej prawdziwej twarzy.

Te trzy kobiety odgrywają w powieści pierwszorzędną rolę, ale bohaterowie płci męskiej także są bardzo interesujący i intrygujący. Możemy wśród nich wyróżnić Toma - byłego męża Rachel oraz Scotta - męża Megan. Ich role są także bardzo ważne w fabule książki, ponieważ cały czas determinują zachowania wszystkich trzech wcześniej opisanych kobiet.

Przyglądając się losom bohaterów, zauważamy wiele bardzo złożonych charakterów, a każda postać ukazana w książce jest bardzo dokładnie przemyślana przez autorkę. Bohaterami są zwyczajni ludzie, których życie nie potoczyło się tak, jak sobie tego wymarzyli. Jak każdy popełniają błędy, ponoszą ich drzemiące w nich emocje. Jednak mimo, iż na pierwszy rzut oka żaden z nich nie wzbudza sympatii, czytelnik nie jest w stanie przerwać czytania powieści i koniecznie chce poznać dalsze losy bohaterów.

Narracja w książce jest bardzo złożona. Opisywane wydarzenia możemy obserwować z perspektywy Rachel, Megan oraz Anny. Każda z nich ukazuje inny, odmienny punkt widzenia, inaczej postrzega poszczególne zdarzenia, dla których znajduje całkiem inne wyjaśnienie. w związku z tym czytelnik czuje się bardzo zdezorientowany i jest utrzymywany w ciągłej niepewności w stosunku do poszczególnych wydarzeń. Do końca nie wie co tak naprawdę wydarzyło się w dniu kiedy Megan zniknęła i kto za to odpowiada. Dzięki temu dla mnie książka była bardzo porywająca i ciekawa, trzymała w napięciu. Tego typu zagrania pisarza pokazują, że ludzie, których mijamy na co dzień są inni, niż nasze wyobrażenia o nich.

Książka bardzo mnie zaskoczyła. Starannie dopracowana fabuła oraz dokładnie wykreowani bohaterowie bardzo pozytywnie wpłynęły na moją opinię. Często przeplatające się losy bohaterów sprawiły, że nudnie rozpoczynająca się książka, mówiąca o szarym, nudnym życiu ludzi z wieloma problemami bardzo często zaskakuje czytelnika. Jest to wybitny debiut, naprawdę warty przeczytania. Gorąco polecam książkę i z wielką chęcią przeczytam coś jeszcze tej autorki, licząc, że kolejne jej pozycje będą równie dobre.