Dziewczyna, która czuła zbyt mocno recenzja

Niewielu jest pisarzy, których opowieści wzruszają szczerze do łez, Monika Cieluch po raz kolejny udowodniła, że jest specjalistką w historiach o miłości.

Po zakończeniu lektury targają mną różne emocje, nie będę streszczała fabuły, tą możecie przeczytać w opisie od wydawcy. Odkrycie całej kwintesencji tej historii, pozostawiam Wam, gdy sięgniecie po książkę „Dziewczyna, która czuła zbyt mocno”

Od samego początku, Pani Monika pokazuje, w jakim klimacie toczyć się będzie opowieść. Już od pierwszych stron czujemy, że będzie się działo tu coś, co doprowadzi nas do radości i napięcia, rozbije nas emocjonalnie. Czujemy, że pojawią się wydarzenia, które będą cieszyć i ranić, ale żadna siła nas nie zatrzyma w ich poznaniu.

Autorka umiejętnie wprowadza nas do świata bohaterów, po mistrzowsku maluje ich portrety psychologiczne, szczerze oddaje relacje osobiste między postaciami, perfekcyjnie dawkuje emocje, które pobudzają w nas solidarność z bohaterami. Zaczynamy odczuwać te piękne chwile ekscytacji, tę radość ze szczęśliwie rodzącej się miłości, ale także strach, rozpacz, cierpienie, tę całą gamę odczuć, która w nich się rodzi. Ta powieść to gra na naszych uczuciach, za pomocą dobrze rozplanowanych i starannie rozpisanych wydarzeń, to gra na naszych emocjach za pomocą doznań i wewnętrznych rozterek bohaterów. Podstępnie zostajemy wprowadzeni do świata postaci literackich, a gdy już się w nim rozgościmy, gdy poczujemy tę ogromną więź, to wtedy autorka rani naszą duszę, podcina nam nogi i w oszołomieniu z ogromnym hukiem padamy na kolana, przez dłuższy czas nie mogąc się podnieść. Szok, niedowierzanie, ale dlaczego?

„Dziewczyna, która czuła zbyt mocno” cudownie klimatyczna opowieść, która połamała me serce na milion sposobów. To przejmująca historia o niezapomnianych chwilach, o pierwszej wielkiej, ale jakże szczerej miłości, o walce z własnymi zahamowaniami, o trudnych decyzjach, ale także o śmierci i przeżyciach po stracie najbliższej osoby, o niełatwym powrocie do zwykłego życia.

Ja jestem nią oczarowana. „Dziewczyna, która czuła zbyt mocno”, po prostu trzeba przeczytać, nie da się oddać w tych kilku słowach całego przekazu w niej zawartego.