Dziennik nimfomanki recenzja

Kiedy trzeba się zrelaksować od ciężkiej lektury warto sięgnąć po dziennik. Dzienniki, pamiętniki czy też książki pisane e-mailami, są niesamowicie lekkie. Tę książkę czytało się z taką łatwością, że nie zauważałam kiedy minęła 100 strona, kiedy 200, a nawet wtedy gdy był koniec.
Miałam obawy co do lektury tego pokroju. Jednak nie było czego się bać. Szczerze mówią takie historie są dla mnie codziennością, bo rozmawiam z moją przyjaciółką, która no cóż, ma zachowania takiego pokroju. Jednak nie w takim stopniu ;-D.
Główna bohaterka, czyli Val, jest uzależniona od nowych doznań i ciągle szuka wyzwań.
Pierwszą rzeczą jaka rzuca się w oczy to przesiąknięte erotyzmem opowieści, doznania, które Val opowiada w drobnych szczegółach.
Główna bohaterka, poprzez różnego typu zdarzenia, szuka sensu życia. Kiedy mężczyźni wyznają jej miłość, mało ją to interesuje. Dla niej liczy się tylko zwykły seks. Do czasu gdy spotyka Jaime. Kiedy bohaterka decyduje się z nim zamieszkać nie wie w co się pakuje. W późniejszym czasie odkrywa, jaki ten związek jest toksyczny i odkrywa drugą narzeczoną Jaimego. Podczas rozstania, były narzeczony doprowadza ją do długów.
Bardzo zdziwił mnie fakt, że chciała być prostytutką. Jednak jeśli weźmiemy do serca słowa “Gdybym mogła znowu się urodzić, albo ułożyć swe życie na nowo.Poszłabym dokładnie tą samą drogą. Tylko wtedy mogłabym przeżyć jeszcze raz chwilę. I zobaczyć znowu twarze. Które znaczą dla mnie więcej. Niż wszystkie dobra, o których czasem marzę` To utwierdzam się w przekonaniu, że dobrze zrobiła, spotkała miłość, przyjaciół. I dobrze się skończyło. Przykład beznadziejnej sytuacji, która dobrze się kończy. Życie bywa czasem sprawiedliwe.