Dzień za dniem recenzja

Do książek z tej serii mam bardzo pejoratywny stosunek. Pierwszy tom mnie zaintrygował, ale drugi okazał się sporym rozczarowaniem ze względu na to, że wszystkie wydarzenia są takie same, jak w pierwszym tomie, tylko że z innej perspektywy. Kiedy więc dowiedziałam się, że wychodzi kolejna część nie byłam pewna, czy chcę po nią sięgnąć. W końcu jednak ciekawość zwyciężyła i postanowiłam sprawdzić, jak autor zakończył tą serię..,.

W tym tomie poznajemy dalsze losy A i Rhiannon, którzy mimo decyzji, jaką podjęli w poprzednim tomie, nie mogą o sobie zapomnieć. Opis, który wam przedstawiłam nie jest może zbyt obszerny i zachęcający, ale uważam, że warto podejść do tej pozycji ze stosunkową małą dawką informacji i stopniowo wszystko odkrywać...

Autor ma tendencję do zbytniego patosu w swoich książkach. Owszem, spotykamy tu piękne, poruszające cytaty, ale za każdym razem, gdy na taki trafiałam w mojej głowie odzywał się głosik "Tak nie mówią nastolatkowie". Uważam że bohaterowie są zbyt mądrzy i za poważni jak na swój wiek w wypowiedziach, co kontrastuje z ich zachowaniem, które często jest impulsywne. Główny bohater jest dobrze wykreowany, ale Rhiannon już nie. Zupełnie jej nie polubiłam, myślę, że nie ma żadnych cech charakteru i nie darzę jej sympatią. Jest bardzo płaska jeśli chodzi o charakter. W tym tomie podobał mi się wątek historii innych ludzi, którzy zmagają się z przypadłością zmieniania ciał. Każdy z nich ma inną filozofię życia i jet to naprawdę dobrze pokazane. Wiele akcji jest jednak przeciągniętej i trochę nudnawej.

Odpowiadając na pytanie: "czy ten tom był potrzebny?" odpowiem, że nie wiem. Z jednej strony zamknął jeden ważny wątek, ale zostawił nas z dużą ilością nowych pytań i tak naprawdę nie zakończył serii. Mamy tutaj bardzo otwarte zakończenie. Ale czytanie sprawiło mi przyjemność. Mimo wszystko fajnie było po latach wrócić do tej serii i obserwować dalsze przygody tych bohaterów. Ja nie żałuję sięgnięcia po tą historię, ale uważam że mogła zostać lepiej napisana.