Dziecięcy kram recenzja

Klara Silva od dziecka zmaga się z pewną przypadłością, którą odziedziczyła po matce. Zdarza się jej widywać duchy. Czy to dar czy rodzinne przekleństwo życie samo zweryfikuje. Kobieta jest w bardzo ciężkiej życiowej sytuacji. Jest samotną, bezdomną matką, która za wszelką cenę pragnie dobrego życia dla swojego dziecka. Dość przypadkowo zaczyna pracę w "Dziecięcym kramie". Jednak to co początkowo wydawało się namiastką stabilizacji zaczyna przekształcać się w koszmar.
.
"Dziecięcy kram" w pełni zaspokoił moje czytelnicze oczekiwania. Po pierwsze realistyczny wątek obyczajowy uderzający w czułe struny. Do tego historia z dreszczykiem, która mocno wryła się w moją głowę. Takiego rozwiązania zupełnie się nie spodziewałam. Dosłownie czytałam zbierając szczękę z podłogi.
Duszny, niebezpiecznych klimat faveli Sao Paulo potęguje emocje. Autor ukazuje obraz niebezpiecznych dzielnic i ciężkiego życia tamtejszej ludności. Przemoc i narkotyki są tu na porządku dziennym. To wszystko, jak zdradza Pan Daniel Radziejewski mógł zaobserwować osobiście, a większość miejsc jest bezpośrednim odwzorowaniem, co jeszcze bardziej podbija wartość książki.
.
Przede wszystkim to historia kobiety, która przez większość życia "miała pod górkę". Los jej nie rozpieszczał i rzucał kolejne kłody pod nogi. Poświęcenie i ciągłe wyrzeczenia to jej chleb powszedni. Najlepiej jak potrafi wychowuje swojego synka chcąc mu zapewnić lepszy byt.
Są jednak jeszcze dwie ważne postaci Alonso Bastos i Lucas Pereira. Bohaterowie charakterystyczni, skrajni emocjonalnie. Dwie zupełnie różne osobowości. Cała ta trójka stworzyła wyjątkową mieszankę, a czytelnik otrzymuje cały wachlarz ludzkich zachowań i wartości moralnych.
.
Kluczowe momenty zostały opisane z perspektyw kilku bohaterów bezpośrednio w nie zamieszanych. Retrospekcje dopełniają historię. Wyjaśniają wiele spraw, które początkowo wyglądają zupełnie inaczej. Kiedy już wydaje się, że wszystko zostało wyjaśnione i emocje lekko opadły Autor przytacza kolejne wydarzenia i fakty, które ostatecznie tłumaczą i składają poszczególne fragmenty układanki w jedną logiczną całość.
.
Teraz sedno tego całego zamieszania. Myślicie, że to duchy są tu najbardziej przerażającym elementem? Grubo się mylicie, ale co jest nim naprawdę musicie przekonać się sami. Jak dla mnie ta powieść to fenomenalne połączenie realizmu ze sferą metafizyczną. Wszystko zostało idealnie wyważone, a poszczególne elementy się między sobą zazębiają. Polecam!