Relacja (poza) służbowa recenzja

Słoneczna, ciepła, miła dla oka okładka, piękni oni, gorąca Majorka w tle, to wszystko zapowiadało lekki i przyjemny w odbiorze romans, taki na leniwe popołudnie czy wieczór, tym bardziej, że liczy tylko nieco ponad 200 stron.
No cóóóż... Nie zachwyciła mnie ta lektura. Mimo niewielkiej objętości, trochę mnie nawet nużyła. W mojej opinii, niewiele się tu dzieje, oprócz seksu i seksu i jeszcze trochę seksu, ale który i tak nie wywołuje w czytelniku większych emocji. Bo tych zabrakło pomiędzy bohaterami. Nie robi się nam gorąco, przynajmniej ja nie czytałam tego z wypiekami na twarzy, po prostu czytałam. Było, bo było. W większości nie czułam między bohaterami żadnej chemii, pasji, namiętności.
Tak naprawdę, od samego początku nic mnie tu nie porwało, nie wciągnęłam się, w ogóle tego nie czułam.
Romans czy erotyk, bo patrząc na ilość scen erotycznych, bardziej obstaje przy tym drugim, też musi mieć ciekawą fabułę! Tutaj tego zabrakło. Pomysł, taki ogólny szkic niby był, mógł być ciekawy, niestety większość książki jest o niczym. Troochę coś się ruszyło bardziej pod koniec.
Autorka potrafiła skupić się na opisie ubrań czy wnętrz, ale zbudowanie jakiejś ciekawszej akcji czy nawet rzeczywistej tej relacji pomiędzy Oli i Michaelem, takiej, którą poczujemy, niestety leży.
Nie mogę nawet powiedzieć żebym jakoś szczególnie polubiła bohaterów, bo tak naprawdę nie bardzo miałam za co ich polubić. Ni to ziębią, ni to parzą, była we mnie taka obojętność po prostu.
Jedynym pozytywnym akcentem jest postać Hugo, on rzeczywiście miał coś w sobie i z miejsca zyskał moją sympatię.
Autorka niestety za mało skupiła się na swoich bohaterach, również tych drugoplanowych. Wspomnianych jest kilka osób, które mogłyby stanowić fajne tło tej opowieści, ale, dosłownie, są oni praktycznie ledwo wspomniani. Gdzieś np. nagle pojawiło się zdanie, że Oli spędzała ostatnio dużo czasu z Carmen, ale wcześniej, przez pół książki nic na ten temat nie było.
Dodatkowo, ogromnie irytowało mnie wszechobecne "haha" i "hehe" w dialogach. Nie zaśmiał się, roześmiał, zachichotała, odpowiedział ze śmiechem cy cokolwiek. Haha.

"- I porozmawiamy wreszcie.
- Może się uda, haha.
- Może (...)"

"- Jak tam, kocie?
- Dobrze, M.
- Hehe. Mam pomysł." (nie, nie było tu nawet nic śmiesznego)

Niestety, jak wspomniałam, nie zachwyciła mnie ta książka, mówiąc dosadniej, zawiodła mnie.
Na plus zasługuje sam fakt osadzenia akcji na Majorce i to, że widać, że autorka wie o czym pisze, jeśli chodzi o wyspę i trochę ten klimat możemy rzeczywiście poczuć :)