Drugie spojrzenie recenzja

Po książki Jodi Picoult sięgam z nieskrywaną ciekawością, jednak "Drugie spojrzenie" z początku mnie nie zachwyciło. Przeczytawszy około stu stron stwierdziłam, że nie czuję się ani trochę porwana. Odłożyłam powieść i zupełnie o niej zapomniałam. Dopiero niedawno, postanowiwszy przeczytać wszystkie pozycje, które wyszły spod pióra pani Picoult, przypomniałam sobie o porzuconej pozycji.

Jest to historia Rossa Wakemana, łowcy duchów. Mężczyzna ma nadzieję na spotkanie zmarłej narzeczonej, którą kocha całym sercem. Tak, właśnie, kocha ją nadal...
Przybywa do Comtosook w momencie, gdy firma deweloperska decyduje się wybudować galerię handlową w miejscu pochówku Indian Abenaki. Gdy toczy się spór o kawałek ziemi, zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Ziemia zamarza w środku lata, z nieba spadają płatki róż... Przypadek czy czyjaś chęć opowiedzenia o przeszłości?
Część opowieści należy do Lii, tajemniczej kobiety, którą Wakeman napotkał na swej drodze. Pojawia się i znika, zaczyna intrygować mężczyznę. Widać wyraźnie, że coś ukrywa. Pytanie tylko co?
Historia, którą dostajemy, to także historia Aza Thomsona, który ma w sobie krew Abenakich. Czy to on wie, co działo się tu przed wieloma laty? A może wie o tym Spencer Pike? Wszyscy uparcie milczą. Ktoś jednak chce opowiedzieć swoją historię.

W książce mamy do czynienia z zatrzęsieniem pozornie niezwiązanych ze sobą osób. Az, Shelby, Meredith, Lucy, Ross, Ruby, Spencer i Lia - to tylko ich część. Każda z tych osób wnosi coś do całej historii. Postacie są barwne, albo ujmując inaczej - charakterystyczne. Musiałam porządnie wczuć się w opowieść, aby nadążyć za bohaterami.
Autorce udało się ożywić postacie. Budzące się między nimi uczucia i emocje nadały całej historii nutę realizmu, mimo poruszanych wątków paranormalnych.

Bieg wydarzeń niejeden raz sprawił, że szeroko otworzyłam oczy ze zdumienia. Książka obfituje we fragmenty zaskakujące i fascynujące. Jest jak puzzle, które idealnie do siebie pasują, nie ma elementów niepotrzebnych. Dopiero na końcu możemy ujrzeć cały obraz i cieszyć się z odkrytej tajemnicy.

Jodi porusza temat sterylizacji mającej na celu "oczyszczenie" społeczeństwa z osób, stwarzających zagrożenie. Henry F. Perkins, którego postać przywołała autorka, zamierzał zredukować liczbę gwałcicieli, morderców, chorych psychicznie i innych osób, będących potencjalnym "zagrożeniem". Uważał, że cechy te są dziedziczne, zupełnie jak cechy fizyczne. Wątek ten odgrywa ważną rolę w powieści.

Nie mogłabym nie wspomnieć o okładce. Zachwyca mnie zdjęcie na niej.

Polecam wszystkim fanom Jodi Picoult, osobom, które pisarki jeszcze nie znają, a także tym, których interesują zjawiska paranormalne wplecione w niesamowite historie.