Druga żona recenzja

„DRUGA ŻONA”

Sheryl Browne Wydawnictwo W.A.B.

Jestem pod ogromnym wrażeniem najnowszej powieści Sheryl Browne „Druga żona”. Nie mogłam się od niej oderwać. Ten znakomity thriller psychologiczny porwał mnie od samego początku i nie chce wyjść z mojej głowy.
Powieść pisana jest z perspektywy kilku bohaterów.
Nicole – cudowna kobieta, która w swoim życiu przeszła prawdziwe piekło. Była maltretowana przez swojego byłego męża, straciła dziecko. Jej rodzice nie byli lepsi. Poznała Richarda i jego córkę Olivię. Ta rodzinka ostro namiesza w jej życiu. Nicole się tego nie spodziewa. Zakochani po uszy biorą ślub. I od tej pory życie Nicole zamieni się w prawdziwe piekło. Kolejny cios od życia.
Rebecca – przyjaciółka Nicole. Cudowna kobieta, która umie dodać dwa do dwóch. Dobrze sobie radzi w życiu. Ma dorosłego syna. Jest wdową.
Richard – przystojniak. Podwójny wdowiec. Każda z jego 2 żon popełniła samobójstwo. Podejrzane prawda? Tutaj zapaliła mi się lampka. Coś tutaj nie gra. Jest załamany po samobójczej śmierci Nicoli. Nie może się pozbierać. Na pogrzebie poznaje Rebeccę. Zakochuje się po uszy.
Olivia – córka Richarda. Dla wszystkich przyszłych żon swojego ojca jest bardzo miła. Jednak po ślubie pokazuje rogi, dlaczego? Kibicuje ojcu w podbiciu serca Rebecci. Marzy, żeby została jego kolejną żoną. Dlaczego?
Czy Rebecca podzieli los swojej zmarłej przyjaciółki?
Thriller, który wstrząsa swoim czytelnikiem. Dwa samobójstwa i on uroczy, bogaty i zadbany Richard. Strasznie mnie denerwował fakt, że ledwo pochował żonę a już zapuszczał kolejne sidła. Ciekawiło mnie, dlaczego tak się spieszył. Jak poznałam prawdę – nie mogłam w nią uwierzyć. Olivia robiła wszystko, żeby tatuś bardziej interesował się jej zachciankami niż swojej żony. Wyrachowana kobieta. Ojciec i córka to rodzinka z piekła rodem. Nie chciałabym ich spotkać w swoim życiu. Zapewniam was, że wy też nie. Pod koniec zaczęłam domyślać się prawdy. To jest straszne. Nigdy nie powinno do tego dojść.
Fabuła niesamowita. Mam tylko cichą nadzieję, że to jest fikcja literacka. Mam jednak świadomość, że podobne wydarzenia mogłyby mieć miejsce.
Bohaterowie – część z nich cudowna, a część zakopałabym głęboko pod ziemią, zalałabym betonem i miała nadzieję, że nigdy nie dadzą rady wydostać się na zewnątrz.
Czy polecam „Drugą żonę”? Jak najbardziej tak. Z czystym sercem polecam. Śmiało po nią sięgnijcie.
Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.