Zakręty życia recenzja

1. Ja w procesie psychoterapii przerobiłam dzieciństwo, które mi ciążyło bo dwa wydarzenia traumatyczne przeżyłam. W psychoterapii zrozumiałam pojecie "żyć tu i teraz" ale trwało to przynajmniej 2 lata i trwa do dziś, bo umysł robi figle i wraca do przeszłości (mechanizm obronny, ze wraca do tego, co znane) i wybiegają myśli do przyszłości, żeby karmić swoje lęki. Rozumiem, ze dla Ciebie może to być jakkolwiek banalne, ale biorąc pod uwagę doświadczenie życiowe i zawodowe Pani Ewy Woydyłło i jej pracę z osobami uzależnionymi, ona, według mnie wie, o czym mówi bo ja sama tego doświadczam i tak przeżywam każdy mój dzień świadomego już życia. Polecam Ci "Wielką Księgę Alkoholików" tam temat "żyć tu i teraz" jest rzetelnie opisany poprzez formułe 24 godzin. Fragment na który się powołujesz z ksiązki "Alkoholik" jest świadectwem jednej osoby, subiektywny. Ja znam przynajmniej kilkadziesiąt historii alkoholików, których świadomość życia tu i teraz a podkreślę jeszcze 24 godzin, to spore dla mnie doświadczenie, że pozwoliłam sobie z pokorą właśnie ten cytat umieścić w mojej recenzji. "Żyj tu i teraz" być może jest modne, zachodzi natomiast pytanie, czy osoba, która się tym sformułowaniem posługuje naprawdę to rozumie, zbudowała w sobie takie przekonanie i według niego postępuje i żyje.

2. „na nasze relacje mamy wpływ, możemy im nadawać nowe tory, sterować nimi jak podczas nawigacji”... - podam na swoim przykładzie: miałam toksyczne relacje wokół siebie, kiedy doszłam do tego, że to mnie niszczy zrobiłam ostre cięcia. Powiedziałam znajomym: w moim życiu nie ma miejsca na alkohol, skoro nie umiecie uszanować, bardzo mi przykro ale koniec relacji. Tyle. To moje życie i to ja ustalam reguły gry. w rodzinie zrobiłam to samo. Bo nie mam czasu marnować czasu na złe relacje. Jestem na tyle samoświadoma i wyedukowana, że mogę sobie na to pozwolić, w dodatku niezależna od nikogo i niczego. Także pozwolę sobie się z Tobą nie zgodzic. A w obecnej relacji z partnerem każdy z nas ma wplyw na relację, a ponieważ nasz związek to "niekończąca się rozmowa" to razem z wzajemnością prowadzimy naszą wspólną relację.

W Al-anon jest zasada "żyj i daj żyć innym". Ja dzielę się swoimi przemyśleniami, ale nikomu nic nie narzucam. Daję tylko swoje świadectwo w recenzjach ze świadomością, że nie każdy zrozumie (i nie przemawia przeze mnie pycha, ale moja wiedza i doświadczenie) :)

Życzę Ci znalezienia odpowiedzi na Twoje dysonanse i serdeczności :)

aha , to określenie "bombastycznych deklaracjach" nie jest w porządku do Autorki, która ma kilkudziesięcioletnie doświadczenie jako psycholog, także umniejszasz bardzo, bo Pani Ewa może pochwalić się udokumentowaną i wiedzą i doświadczeniem, a w dodatku jej mąż Wiktor Osiatyński był alkoholikiem (już nie żyje, stąd moje określenie "był", także ona żyła z osobą uzależnioną i widziała "na własne oczy" nałóg i drogę ku trzeźwości swojego męża.

Żaneto, jestem poruszona Twoją odpowiedzią i gratuluję Ci takiej siły, która pozwolila Ci powiedzieć bliskim i znajomym, jaki masz stosunek do alkoholu i alkoholizmu. Nie każdy ma tyle odwagi. Gdyby takich ludzi jak Ty było więcej, być może uniknęlibyśmy wielu tragedii spowodowanych tym nałogiem.
:)

Dziękuję Aniu 🥰 zgadzam się z Tobą uniknęlibyśmy wielu tragedii także w społeczeństwie ale jeszcze może z 200 lat potrzeba na zmiany tak jak jest to u mnie 🙂 wciąż za mało edukacji na temat zagrożeń z picia alkoholu a dużo gloryfikacji i przedstawiania świetnej zabawy pijąc alkohol.

dziękuję Jolu ;) pięknego dnia dla Ciebie :)

dziękuję Saro ;) serdeczności

oczywiście cel określony na przyszłość, ale jednak mocne zakotwiczenie w "życiu tu i teraz". Zastanawiać możemy się nad wieloma rzeczami, tylko po co, skoro nie znamy przyszłości. Jako grupa AA oczywiście musimy mieć wyznaczony cel.

Każdy ma swoje przekonania i ma do nich prawo. Mogłybyśmy jeszcze tak sądzę długo i bez dna dyskutować (czy dyskutować?). Ja nie jestem przekonana do anonimowości, moja trzeźwość ma imię i nazwisko moje, bo JA uważam to za słuszne. Oceniłam zbyt pochopnie. To sprawa autora czy jest z imienia i nazwiska czy ma pseudonim. Ja w trzeźwe życie wkroczyłam ze 100 % szczerością wobec samej siebie. Wstydziłam się partnera alkoholika. Teraz niczego się nie wstydzę. A zasady są ważne na początku trzeźwienia i się dostosowywać, później każdy powinien wybierać i ustalać sam co mu służy ale to też zależy od możliwości w zdolnościach poznawczych umysłu.
Serdeczności ;)

O tym mówię, w "życiu tu i teraz" podejmujemy decyzje takie a nie inne i mamy świadomośc ich konsekwencji w przyszłości, a jednocześnie "Naturalnie nieraz pomylimy się w swoich kalkulacjach - zupełnie lub po części - ale lepsze to niż w ogóle nie myśleć o przyszłości" - to tutaj każdy sam musi sobie odpowiedzieć na pytanie: "po co sobie tym zaprzątać głowę". Ja planuję wakacje 8 miesięcy wcześniej, ale żyjąc tu i teraz nie wiem, czy polecę, bo przecież wiele się może wydarzyć, ale sądzę, że polecę. Planuję jak spędzę starość, ale czy jej dożyję? nie wiem, ale żyję tak, żeby na starość pewne rzeczy mi się spełniły ;)

Każdy ma prawo do swojej opinii. Szanuję Twoja. Ja jestem szczęśliwa żyjąc tu i teraz i dogłębnie to rozumiem 🙂

Autor posługuje się pseudonimem, a trzeźwość to odpowiedzialność z imienia i nazwiska. Sam Wiktor Osiatyński pisał książki o alkoholizmie swoim pod swoim imieniem i nazwiskiem i się tego nie wstydził a to podstawa w trzeźwym życiu ;) (tak do przemyślenia)