My dzieci z dworca ZOO recenzja

Sięgnąłem po audiobooka jako stary zgred, zaciekawiony entuzjastyczną reakcją młodzieży. No i w sumie te bardzo realistyczne, nieszczędzące drastycznych szczegółów wspomnienia robią duże wrażenie mimo nienajlepszej formy.

Mamy tu wręcz podręcznikowy przykład drogi dziecka do narkotyków: dorastanie w ubogiej dzielnicy Berlina, gdzie dzieciaki były kompletnie ignorowane: gdziekolwiek usiłowały się bawić, zaraz im ten teren zabierano, ogradzano, betonowano. W domu zaś dysfunkcjonalna rodzina, sadystyczny ojciec, zapracowana matka, rozwód rodziców, dzieci pozostawione same sobie, bardzo słaby kontakt z matką. Miejsce rodziny zajmuje grupa rówieśnicza, która staje się całym życiem Christiane. W efekcie bohaterka, delikatna, wrażliwa, niegłupia dziewczyna, zaczęła się narkotyzować w wieku 12 lat, a po trzech latach nałogu miała bagaż doświadczeń życiowych większy od niejednego dorosłego.

Nie brakuje momentów drastycznych, historia staczania się narkomana podana jest ze wszystkimi wstrząsającymi szczegółami: zanik uczuć wyższych, prostytucja, dewiacje seksualne, szczegółowe opisy ćpania, książka nie oszczędza czytelnika. Bohaterka tkwi w błędnym kole odtruć, odwyków i zaćpań, które prowadzą do zupełnego upadku moralnego. W pewnym momencie zaczyna towarzyszyć Christiane śmierć, przedawkowują przyjaciele, sama bohaterka poważnie myśli o 'złotym strzale'. Z czasem śmierć staje się wszechobecna i jakoś oswojona.

Przy okazji warto zwrócić uwagę na dramat matki Christiane, która najpierw odsuwa od siebie niewygodną prawdę, a potem usiłuje jakoś pomóc córce, i, widząc że wszelkie jej wysiłki do niczego nie prowadzą, wpada w nerwicę i piekło współuzależnienia.

Artystycznie rzecz jest słaba, napisana dosyć topornym i drętwym językiem, jest sporo powtórzeń, słucha się tego ciężko. Kudy jej do 'Heroiny' Piątka traktującej o tym samym temacie. Niemniej wartość książki leży w codziennym, wręcz kronikarskim zapisie rozwoju uzależnienia. Dlatego tak ważna jest dla młodzieży, której ten straszny nałóg grozi.

Ciekawe są też losy bohaterki po ukazaniu się książki, można je prześledzić w internecie.

Słuchałem audiobooka w świetnym wykonaniu Aleksandry Tomaś.