Droga recenzja

Do lektury książki zachęciła mnie siostra, jej zachwyt nad książką wzbudzał we mnie swoistego rodzaju niepokój, zastanawiałam się czy u mnie też wywoła takie same emocje? Muszę przyznać, że już pierwsze strony książki przekonały mnie, iż moje obawy były zupełnie nieuzasadnione. "Droga" to książka z rodzaju zapadających w pamięć, zdjęłam ją z "taśmy niekończących się historii" i zatrzymałam się na chwilę, aby jeszcze raz przebyć drogę z bohaterami. W trakcie tej podróży, co chwilę potykałam się o coraz to nową przeszkodę w postaci zimna, od którego pękają kamienie, wizji śmierci głodowej, strachu przed „złymi ludźmi”. Krocząc u boku mężczyzny i małego chłopca czułam się prawdopodobnie tak jak oni, czyli jak zwierzyna łowna, musieli, bowiem stale mieć się na baczności, aby nie stać się posiłkiem dla zwyrodniałych kanibali. Ktoś może, zatem zapytać, co w tym takiego ujmującego? To sposób, w jaki autor przedstawia świat po jakiejś bliżej nieokreślonej katastrofie. Nie znajdziemy tu bogatych opisów owego zniszczenia, przeciwnie przeżycia każdego dnia bohaterów (przemierzanie długich kilometrów w nieustannej czujności, poszukiwanie jedzenia, przygotowanie legowiska do snu) ujęte są w sposób oszczędny w słowa, niemniej pobudzający wyobraźnię. Do tego stopnia, że każdego ranka jadąc do pracy moja droga zmieniała się, przybierając kształt scenerii z książki. Znikali ludzie, domy zamieniały się w pogorzeliska, a drzewa stawały się wypalonymi kikutami, mnie natomiast przeszywał dreszcz strachu. Obym nigdy nie musiała doświadczyć tego w rzeczywistości. To, co jednak wywarło na mnie największe wrażenie to szczególne relacje między ojcem a synem. Rodzic jest za malca odpowiedzialny, opiekuje się nim i chroni go przed wszelkim niebezpieczeństwem, ma świadomość, że bez niego mały nie dałby sobie rady. Jednocześnie jednak to Syn jest całym sensem Ojca, gdyby nie on na pewno już dawno by się poddał, „tylko chłopiec stoi miedzy nim a śmiercią”. Obaj są związani nierozerwalną więzią i żyją tylko dzięki sobie nawzajem. Ojciec daje opiekę, ale to Syn daje wiarę i nadzieję.