Drań recenzja

Autor: Agnieszka Kowalska-Bajor

Premiera: 27.04.2022r.

Czy bezduszny drań może poczuć coś więcej niż gniew, furia, frustracja czy pożądanie? Przed przeczytaniem tej książki powiedziałabym, że tak. W trakcie czytania doszłam do wniosku, że nie, ale wątpliwości nie ustąpiły.

Magdalena, żeby jej córki nie zostały jej odebrane postanawia urodzić dziecko obcym ludziom. Na początku ma być to prosty i korzystny układ dopóki nie dochodzi do niej, że będzie bardzo trudno oddać jej dziecko, które dziewięć miesięcy będzie nosiła pod sercem. Wszystko idzie po jej myśli dopóki nie poznaje przyszłego ojca swojego dziecka. Mężczyznę, który zgotuje jej piekło byleby tylko to on dostał to czego pragnie.

Dotąd nie znałam pióra Agnieszki chociaż wiedziałam, że wiele tracę. Co spotykałam się z opiniami jej książek to były pochlebne, więc kiedy nadarzyła się okazja przeczytać czegoś spod jej ręki to bez zastanowienia się zgodziłam. Powiem wam tylko tyle, że było warto.

Książka nie należy do lekkich. Są tutaj sytuacje, które mnie zszokowały, że siedziałam z wytrzeszczonymi oczami i próbowałam pojąć wszystko co właśnie przeczytałam. Myślałam, że poznałam wielu drani, ale jak bardzo się myliłam. Oni byli tylko jedną milionową tego kim był Daniel, a był prawdziwym… Na początku rozumiałam postępowanie Magdy. Chciała chronić córki. Wątpliwości zaczęły się, gdy pojawiły się uczucia. Niektóre jej myśli, decyzje były dla mnie niezrozumiałe, ale jak to się mówi miłość nie wybiera. Daniel nie był, nie będzie i nie jest moim zdaniem godny takiej kobiety. Delikatnej, dobrej, pięknej, wyrozumiałej, ale też twardej, stawiającej na swoim. Stała się promykiem słońca dla jego obleczonej smołą duszy.

Widziałam wielki progres tego mężczyzny. Od zimnego drania, do czującego mężczyzny. Nie polubiłam go i kiedy pojawiła się we mnie iskierka zaufania zgniótł ją jak robaka. Na szczęście pod koniec sprawił, że znowu dostrzegłam w nim dobroć. To jest pierwszy bohater, który został wykreowany na prawdziwego drania. Nie takiego co pozna kobietę i już kapituluje. O nie. To nie w stylu Daniela.

Pierwszy raz spotkałam się z tym, że autorka tak odważnie napisała swoje dzieło. Nie bała się poruszać kontrowersyjnych tematów, tematów o których wiele nie chce pisać. Wielkie ukłony dla Agi, bo to co stworzyła wywarło na mnie ogromne wrażenie i wprawiło mnie w wiele skrajnych uczuć.