Dom w Krokusowej Dolinie recenzja

“Marzyła, aby móc w końcu decydować o samej sobie”.

Anna miała szczęśliwe dzieciństwo, jednak po nagłej śmierci rodziców gdy skończyła siedemnaście lat, wszystko się zmieniło. Trafiła pod opiekę ciotki, która traktowała ją przedmiotowo. Nigdy nie dała wsparcia, o miłości nie wspominając, były tylko wymagania i narzucone ograniczenia. To właśnie przez ciotkę Anna straciła szansę na uczucie i karierę. I tak mijały lata, Anna trwała w tym marazmie, nie widząc dla siebie żadnej szansy na poprawę codzienności. Po śmierci ciotki niespodziewanie dostaje propozycję awansu. Los w końcu się do niej uśmiechnął, jednak jest jedno, ale. Awans wiąże się z przeprowadzką na Podhale. Kobieta nie zastanawia się długo, zostawia wszystko za sobą i ma zamiar rozpocząć nowe życie. Trafia do pięknego domu W krokusowej Dolinie. Czy w końcu uda jej się spełnić marzenia i uwolnić od trudnej przeszłości?

Prosta i piękna jednocześnie opowieść. Wnikliwa perspektywa, akcja powieści toczy się swoim rytmem, wywołuje spore emocje. Fabuła zajmująco poprowadzona ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie i trudną codzienność, która z czasem nabiera zupełnie innych barw, a w tle umiejętnie wplecione legendy ludowe. Zajmująco ukazani bohaterowie, autentyczne, różne osobowości, ludzie jakich mijamy w naszej codzienności. Annę polubiłam od razu to spokojna, pracowita, stłamszona osoba, której radość z życia została całkowicie odebrana. Z całego serca jej kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdzie to czego szuka.

Anna do tej pory żyła pod dyktando, teraz znajduje w sobie siłę i podejmuje odważną, życiową decyzję. Strata bliskich, przeciwności losu, surowe wychowanie, odsunięcie się od ludzi, wyrzeczenia, poświęcenie. Smutek, nieprzepracowane traumy z przeszłości i nagle szansa od losu na coś dobrego. Nadzieja wyraźnie błyska, nowy początek staje się czymś realnym. Pisarka umiejętnie i z wyczuciem przeplata świat rzeczywisty z tym baśniowym. Snuje słowiańskie legendy, które przykuwają uwagę. Zadośćuczynienie za wyrządzone zło.

Klimatyczna, otulająca ciepłem, niosąca nadzieję powieść obyczajowa. Ukazuje, że każdy ma szansę na nowe, lepsze życie. Niesie refleksję i daje do myślenia. Był to przyjemnie spędzony czas. Polecam, czytajcie!