Dom bez wspomnień recenzja

Dawno nie czytałam tak pogmatwanej, tak dobrej historii. Donato Carrisi znów mnie nie zawiódł - stworzył niemalże doskonały thriller, od którego ciężko będzie się Wam oderwać. Jak zwykle czytelniczy majstersztyk.

"Dom bez wspomnień" to druga część cyklu, której bohaterem jest Pietro Gerber, włoski hipnotyzer, specjalizujący się w pomocy dzieciom, zwany usypiaczem dzieci. Po raz pierwszy spotykamy go w książce "Dom głosów". W swojej najnowszej książce Carrisi serwuje nam prawdziwy rollercoaster w fabule - autor stworzył bardzo dobrą historię, która z początku wydaje się być oczywista. Po kilku miesiącach odnajduje się chłopiec, który pod wpływem hipnozy przyznaje się do zamordowania własnej matki. Jednak Pietro nie do końca wierzy w słowa chłopca. Wkrótce okazuje się, że historia opowiedziana przez dwunastolatka to wstęp do mocno zakręconej, intrygującej i mrocznej historii z drugim dnem. A nawet i trzecim! Zawirowania w fabule prowadzą nas co i rusz w innym kierunku i nie widać żadnego końca w naszych poszukiwaniach rozwiązania stworzonej przez autora zagadki - gdy już nam się wydaje, że zaraz się wszystko wyjaśni, Carrisi zrzuca nam jakąś bombę w postaci nieoczekiwanego zwrotu akcji i bum: musimy przewartościować nasze myślenie i dalej wraz z bohaterem szukać odpowiedzi. Jest to bardzo wciągająca i angażująca czytelnicze umysły podróż przez karty znakomitej powieści.

Powieść wciąga i uzależnia. Jest tak skonstruowana, że po prostu nie da się od niej oderwać - zwyczajnie trzeba czytać. Krótkie i dynamiczne rozdziały jeszcze bardziej ułatwiają nam zapomnienie się w lekturze, która trzyma nas w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Czy są jakieś minusy...? Może zakończenie? Autor nie zamknął wszystkich wątków. Czyżby szykowała się kontynuacja? Jeśli tak, to z chęcią sięgnę po kolejne książki autora.

Narracja w trzeciej osobie, głównie z perspektywy głównego bohatera.

Podsumowując: kolejna, genialna pozycja spod pióra autora "Zaklinacza" czy "Dziewczyny we mgle". Książka pochłania czytelnika od pierwszych stron i utrzymuje w napięciu do samego końca. Czyta się ją błyskawicznie, powiedziałabym, że za szybko, bo to doskonała lektura która zaspokoi wysublimowane czytelnicze thrillerowe żądze. Carrisi jak zwykle nie zawodzi. Już nie mogę się doczekać kolejnych książek autora. Lekturę "Domu bez wspomnień" oczywiście polecam wszystkim czytelnikom - nie ma tu brutalności i krwi, po książkę mogą sięgnąć również ci wrażliwsi odbiorcy. Doskonała lektura!