Dobry człowiek recenzja

Ostatni tom o Zuzannie Nowackiej, a właściwie już Widackiej, jest chyba najlepszą częścią trylogii.

Po bardzo dobrym debiucie i świetnej kontynuacji serii przyszła pora na zakończenie trylogii. Uważam, że książka jest bardzo dobra - autor z każdą wydaną pozycją się rozkręca, co nowsza książka tym jest lepiej. I tym razem się nie zawiodłam - książka wciągnęła mnie od początku, historia stworzona przez pana Mariusza jest intrygująca a bohaterowie ciekawi. Z jednej strony fajnie, że autor zakończył historię Zuzy, ale z drugiej strony jest smutek, że już nie spotkam tych bohaterów. No chyba, że za jakiś czas powrócę do serii, co jest nieuniknione, bo trylogia o Zuzannie jest naprawdę dobra.

Książkę charakteryzują krótkie i dynamiczne rozdziały. Lubię tego typu książki, długie, rozwlekłe rozdziały mi przeszkadzają i troszkę męczą. Tu przyjemność czytania jest ogromna. Historia tocząca się w książce prowadzona jest dwutorowo. Na zmianę poznajemy historię słusznie czy też niesłusznie skazanego Sławka oraz śledzimy losy komisarz Widackiej. Rozdziały się ze sobą przeplatają - raz patrzymy na sytuację z perspektywy Sławka a raz okiem Zuzanny. Obie historie są ciekawe, obie wydają się nie mieć wspólnych punktów, żadnej łączącej się nici, ale z biegiem czasu i z biegiem rozdziałów czytelnik powoli odkrywa pojedyncze, splątane nitki, które wiodą do wspólnego punktu. Jest tu kilka brutalnych scen, ale nie za dużo, powiedziałabym, że w sam raz - nie rozpraszają one czytelnika a wręcz dodają nieco brutalności, takiego smaczku, który w kryminałach jest niezbędny. Bardzo, bardzo dobra historia.

Podsumowując: bardzo dobre zakończenie trylogii o komisarz Zuzannie Nowackiej. Po lekturze jestem w pełni usatysfakcjonowana. Książka wciąga od samego początku, historia stworzona przez autora jest bardzo dobra. Napięcie utrzymuje się przez całą lekturę a zakończenie jest satysfakcjonujące. jest brutalnie, jest wciągająco, jest naprawdę dobrze. Czego chcieć więcej? Jedynie kolejnych książek. Bardzo mocno polecam.