Jeden dzień w grudniu recenzja

Laurie, świeżo po studiach, nie ma wielkiego szczęścia zarówno w poszukiwaniu pracy jak i w miłości. Gdy przed samymi świętami wraca do domu zatłoczonym autobusem, dostrzega siedzącego na przystanku intrygującego mężczyznę. On również zwraca na nią uwagę. Jednak nikt nie wykonuje żadnego ruchu, a autobusem odjeżdża. Laurie jednak nie potrafi zapomnieć o tajemniczym nieznajomym, próbuje go odnaleźć, chociaż nie bardzo wie jak się za to zabrać, bo nic kompletnie o nim nie wie. I wtedy najbliższa przyjaciółka Laurie przedstawia jej swojego nowego chłopaka Jacka- okazuje się nim nie kto inny, jak nieznajomy z przystanku. Na dodatek, mężczyzna kompletnie jej nie poznaje.
Zacznę od tego, że wbrew temu co mówi opis z tyłu okładki, nie jest to powieść w stylu "Dziennika Bridget Jones". Zdecydowanie bliżej tej historii do takich książek, jak na przykład "Jeden dzień" czy "Love Rosie", które absolutnie uwielbiam i to był przeważający powód, że sięgnęłam po "Jeden dzień w grudniu". Akcja nie toczy się również wyłącznie w czasie Bożego Narodzenia, jak sugeruje okładka, a w ciągu wybranych dni w roku, przez prawie dziesięć lat.

Nie będę ukrywać, z miejsca zakochałam się w debiutanckiej powieści Josie Silver, chociaż z reguły rzadko sięgam po tego typu książki. Jest cudowna, ciepła i pełna historia humoru, o miłości, przyjaźni i trudnych wyborach, która jednocześnie wzrusza i bawi. Główna bohaterka Laurie zakochana w chłopaku swojej najlepszej przyjaciółki, jest w impasie, bo nie wie, czy wyznać Sarah prawdę o swoich uczuciach czy lepiej zdusić w sobie to uczucie. Akcja toczy się przez prawie dziesięć lat, więc możemy obserwować jak bardzo zmienia się życie bohaterów; ich ścieżki schodzą się i rozchodzą, podejmują różne życiowe decyzje, podejmują nową pracę, wchodzą w związki, są blisko siebie a jednocześnie oddalają się. Ponieważ autorka wprowadziła naprzemienną narrację, możemy spojrzeć na różne sprawy zarówno z perspektywy Jacka jak i Sarah. Silver pokazuje nam, że miłość to nie tylko błogi stan i motylki w brzuchu, ale także ból i cierpienie, spowodowane tym, że nie zawsze możemy być z osobą, którą kochamy.

Chociaż jest to typ książki, której zakończenie wiadome jest już od pierwszej strony, to zdecydowanie nie można jej odmówić magii i uroku. Ja wsiąkłam niemalże od razu , pokochałam praktycznie wszystkich bohaterów ( świetnie wykreowanych warto wspomnieć) i wywołała u mnie sporo emocji. Zdecydowanie polecam, ja zaś zapisuje "Jeden dzień w grudniu" na liście moich najukochańszych książek i na pewno wrócę do niej jeszcze nie raz.