Meksykańskie piekło recenzja

„Meksykańskie piekło” koncentruje się na życiu dziewiętnastoletniej głównej bohaterki, Mii Rosado, która jest głęboko zaangażowana w prywatne śledztwo mające na celu pomstę za śmierć ojca. Dziewczyna wstępuje do policji, a podczas jednej z akcji trafia wprost w świat karteli narkotykowych, gdzie władza i pieniądze odgrywają kluczową rolę. Zostaje zabrana do rezydencji braci Serrano, Jose i Miguela, z którymi wchodzi w relacje o różnym charakterze - Jose próbuje zdobyć jej serce, a Miguel obserwuje i upokarza ją. Mia będzie musiała zmierzyć się nie tylko z wyzwaniami związanymi z jej misją, ale także z własnymi uczuciami i lojalnością.

Sięgając po ten tytuł, sądziłam, że znajdę się w samym środku bezwzględnego świata mafii. Jednak nie ma tu brutalnych opisów, a fabuła skupia się bardziej na wątkach romantycznych. Sama postać głównej bohaterki mnie niezmiernie irytowała. Dziewczyna miała obrany cel, początkowo dążyła do jego realizacji. Obmyśliła plan, który w momencie posypał się jak domek z kart. Początkowo nienawidziła braci, lecz szybko przeradzało się to w głębsze uczucie. Za szybko, przez co zabrakło mi niestety głębi emocjonalnej pomiędzy postaciami i nie wywołało to we mnie zbyt wielu emocji.

Wątków mamy tu bardzo wiele, są one niebywale ciekawe, jednak ich rozwój jest zdecydowanie za szybki. Książka składa się jakby z dwóch części – akcja toczy się w Meksyku, potem w Hiszpanii. I tu ten przeskok spowodował, że miałam wrażenie, jakbym czytała dwie książki w jednej. Niektóre momenty były ogromnie zaskakujące, byłyby jeszcze bardziej, gdyby napięcie zostało budowane stopniowo.

Mimo tych minusów uważam, że jest to niezła pozycja i z pewnością fani szybkich akcji będą ukontentowani. Pióro autorki jest niezwykle lekkie w odbiorze i czyta się naprawdę przyjemnie. Uważam, że można było bardziej rozbudować poszczególne motywy, dodać więcej chemii pomiędzy bohaterami i tak naprawdę stworzyć dwa tomy. Meksyk jako oddzielna historia, Hiszpania – jej kontynuacja. Potencjał jest tu ogromny. Czasem mniej oznacza więcej. Zachęcam Was do wyrobienia własnej opinii, bo przecież każdy czytelnik ma różne gusta i oczekiwania wobec książek.