Dla Ellison recenzja

"Dla Ellison" leżała i czekała na swój czas, na lepsze dni. Czekała i to bardzo długo. Po przeczytaniu tej historii żałuję... Żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej. Dawno nie czytałam książki z takim motywem przewodnim i przyznam szczerze, że tęskniłam.
.
Młody chłopak, Hunter swój czas spędza na piciu, ćpaniu i imprezowaniu. Za karę zostaje zesłany do wujka, którego prawie nie zna i ma pomóc mu w remoncie domu. Nikogo teraz nie zaskoczę pisząc, że poznaje tam dziewczynę. Pełną życia i pasji Ellison.
.
Możliwe, że historia Huntera i Ellison nie jest niczym nowym, czasami przewidywalna, a czasami nieobliczalna, ale przede wszystkim jest też bardzo prawdziwa. Porusza różne tematy.
Uzależnienie. Choroba. Przyjaźń. Miłość.
Książki, w których pojawia się motyw śmierci zawsze mnie poruszają, boleśnie uświadamiają, że nasza przygoda w końcu dobiegnie końca i możliwe, że nie będziemy mieć czasu na spełnienie wszystkich swoich marzeń, więc nie możemy odpychać od siebie ludzi, a każdą decyzję podejmować w zgodzie z samym sobą.
Jaki to ma związek z książką?
Przeczytajcie, a sami zobaczycie.
Polecam też ominąć prolog i przeczytać go z epilogiem. Jako wstęp za dużo zdradza, a czytelnik wie zbyt wiele... szkoda.
Niemniej jednak zachęcam do przeczytania tej książki! Spędziłam z nią miło czas!
.
Za egzemplarz, dziękuję @wydawnictwoniezwykle ❤