Diabelski układ recenzja

Poświęcenie się dla kogoś w celu ratowania jego życia, a zwłaszcza, gdy mowa jest o bliskich sobie ludziach jest najwyższym aktem oddania i zdecydowanie niepodważalnym. Nawet, jeśli okaże się, że trzeba wejść w paszczę lwa, to taka osoba nie ugnie się i zrobi wszystko, by ocalić drugą osobę. Czasem jednak warto na początku przekalkulować wszelkie warianty ewentualnego działania, tak aby się nie okazało, że ktoś nami manipuluje po to, by osiągnąć większe korzyści naszym kosztem.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Sarę, która pracuje, jako asystentka dyrektora w banku. Pewnego dnia poznaje tam ochroniarza Błażeja Pasurę. Dwoje młodych ludzi zaprzyjaźnia się, ale nie nawiązują romansu, gdyż Błażej pozostaje wierny swej dziewczynie. Za jakiś czas Błażej znika z życia bohaterki, by pojawić się w nim ponownie sześć lat później. Sara zostaje przez niego uprowadzona, aż do Barcelony, a do tego w trakcie drogi w nieznane, zostaje zmuszona by wypłacić pół miliona złotych z banku w którym jest dyrektorem. Niestety dziewczyna nic nie może zrobić, gdyż Błażej grozi, iż stanie się krzywda jej matce. Po dotarciu na miejsce dowiaduje się, że będzie musiała uwieść bossa mafijnego Alonza Mendozę. Kim tak naprawdę okaże się Alonzo Mendoza? W jakim celu została zorganizowana cała akcja? Jakie prawdziwe zamiary wobec Sary ma Błażej? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? O tym w książce „Diabelski układ” autorstwa P.K. Farion.

Postawa Sary i Błażeja

Dosyć zrozumiałe jest postępowanie Sary, która zgadza się odgrywać dość niebezpieczną rolę uwodzicielki Mendozy, w obawie przed krzywdą, która mogłaby spotkać jej matkę, gdyby tego nie zrobiła. To jest bohaterski czyn, nawet jeśli oprócz tego czuje coś do Błażeja. Natomiast w żaden sposób nie można tłumaczyć wykorzystywania Sary przez Błażeja w całej tej ciemnej sprawie. Dodatkowo sytuację pogarsza rosnące między nimi uczucie oraz dość częsty seks, co skutkuje mętlikiem w głowie bohaterki. Jedyny pozytyw całej sytuacji jest taki, że rzeczywiście stara się ją chronić i zabezpiecza ja różnymi gadżetami rodem z filmów o Jamesie Bondzie. Autorka pokazała prawdziwy obraz postępowania wielu osób w normalnym życiu, bo postępowanie Sary, czyli osoby narażającej swoje życie dla innych jest znanym działaniem bohaterów ukazywanych w telewizji w różnych sytuacjach. Tak samo w przypadku Błażeja powiedzenie – cel uświęca środki – jest również spotykane nawet częściej, niż te bohaterskie czyny. Połączenie takich dwóch osobowości nadaje charakteru książce, dzięki czemu czytelnik zostaje wciągnięty w akcję już praktycznie od momentu porwania.

„Piękna”

Ponieważ recenzuje książkę, jakiś czas po premierze, to postanowiłem odnieść się do szerzących się oburzeń ze strony czytelników do rzekomego nadużywania słowa „Piękna”, które jest używane w stosunku do Sary przez Błażeja. Otóż takie określenie kobiet nie jest niczym nowym, a nawet zostało użyte w pewnej polskiej komedii dwadzieścia kilka lat temu. Niektórzy mężczyźni są mało ambitni i nie starają się tworzyć wymyślnych określeń lub chociaż stosować kilka naprzemiennie, bywają i tacy, którzy w ogóle ich nie stosują lub mówią w mało przyjazny sposób. Zdecydowanie to określenie pasuje do Błażeja w przeciwieństwie gdyby mówił do Sary „Kwiatuszku” lub „Rybko”, co psułoby charakter tejże pozycji. W żadnym wypadku nie jest to powtórzenie, gdyż musimy to traktować jako zwrot zastępujący imię drugiej osoby, a nie jednowyrazowy opis wyglądu bohaterki. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której partner, bądź partnerka zwracają swej połówce uwagę, iż użyli powtórzenia wypowiadając się do nich np. „Misiaczku” albo „Skarbie”.

Podsumowanie

Książkę czyta się przyjemnie i nie sprawia żadnych trudności w odbiorze, a dodatkowo wywołuje różne emocje począwszy od smutku, aż po podniecenie. Z uwagi na sceny erotyczne, pozycja raczej skierowana jest czytelników pełnoletnich. Akcja jest mega wciągająca i cały czas jesteśmy trzymani w niepewności, co dalej się wydarzy. Okładka przykuwa wzrok czytelnika, natomiast kolor włosów dziewczyny znajdującej się na niej nie jest zgodny z oryginałem, gdyż Sara jest blondynką. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku, którzy lubią niebezpieczną, nieprzewidywalną akcję z pożądaniem w tle.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu MUZA.