Wracaj do domu recenzja

Rafał Wałęka
I "Kryminał prywatny"
II "Pozostań w domu"
III "Wracaj do domu"

I
Tymon Dantej jest, jak sam o sobie mówi, niepiszącym pisarzem. Powoli zamiast w wenie zatapia się w alkoholu i narkotykach. To oczywiście powoli prowadzi do jego podróży na samo dno. Z odmętów pamięci wygrzebuje wspomnienie, w którym śmiertelnie potrąca młodą dziewczynę. Żeby odkryć prawdę lub zagłuszyć wyrzuty sumienia postanawia poprowadzić własne śledztwo. Na pomoc mu wyrusza jego prawie była żona – również pisarka. Czego dowie się para? Czy mężczyzna naprawdę okaże się mordercą?

II
Mija jakiś czas Tymon i Weronika są już po rozwodzie, jednak autor nieoczekiwanie znika, a kobieta postanawia odnaleźć sprawiającego ciągłe problemy byłego męża. Kolejny raz z Opola trafia do Kuźni Raciborskiej, gdzie prosi o wsparcie lokalnego księdza oraz policjantkę. Czy uda się odnaleźć zaginionego? W co tym razem wplątał się Dantej?

III
Po uwolnieniu z rąk porywacza Tymonowi udaje się napisać kolejny bestseller. Na fali sukcesu postanawia na kilka dni stać się bezdomnym, by poszukać inspiracji do kolejnej książki. Niestety mężczyzna znów wpada w tarapaty. Pewnego dnia ponownie znajduje się w lesie w Kuźni, a do jego ręki przykute zostały zwłoki nastolatki. Pisarz oczywiście nic nie pamięta, a po głowie chodzą mu obawy, iż to on okaże się zabójcą...

Fabuła tej trylogii opiera się na dość nietypowej koncepcji, która mi akurat przypadła do gustu, gdyż lubię takie nieoczywiste, lekko pokręcone lektury. Akcja rozwija się szybko, a czytelnik ciągle natyka się na ciekawe plot twisty. Styl autora należy do specyficznych, pełnych różnych środków językowych (metafory, porównania, dygresje czy retrospekcje), a także obfituje w humor również w tym najczarniejszym wydaniu. Bohaterowie stworzeni na potrzeby tej serii są postaciami wyrazistymi, barwnymi, nietuzinkowymi – zwłaszcza Tymon Dantej. To osoba, która jak magnes przyciąga kłopoty, przez uzależnienie gubi się w rzeczywistości i sama nie potrafi się rozeznać w tym, co jest prawdą, a co wytworem zwichrowanego umysłu bądź wybujałej wyobraźni. Początkowo nie budzi on absolutnie żadnej sympatii, jednak później potrafi częściowo się zrehabilitować. Wszak przecież nie ma ideałów, a człowiek uczy się na błędach (choć niektórym zajmuje to zdecydowanie więcej czasu). Mnie to szaleństwo porwało, zaciekawiło oraz wzbudziło tak wiele emocji, że cały cykl pochłonęłam praktycznie za jednym zamachem.

Rafał Wałęka nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów. A ja uważam, że przedstawienie ich w literaturze jest potrzebne. W tych pozycjach uwypuklone zostały kwestie dotyczace religii, instytucji Kościoła czy grzechów popełnianych przez księży. Także dla wielu problemów psychologiczno-społecznych znalazło się tutaj miejsce. Alkoholizm, bezdomność, samobójstwo, orientacja seksualna, gwałt lub pedofilia to tylko nieliczne z nich. Autor dzięki zobrazowaniu różnorodnych aspektów zmusza odbiorcę do refleksji, do stawiania wielu pytań i poszukiwania odpowiedzi w głębi siebie.

Znajdziemy tu również odwołania do prawdziwych wydarzeń. Największy pożar lasu w Europie po II wojnie światowej, szalejąca na świecie pandemia koronawirusa czy atak Rosji na Ukrainę – właśnie te realia zostały moim zdaniem przedstawione w świetny, choć prosty sposób. Także nawiązanie do twórczości innych pisarzy bądź filmów uważam za trafiony zabieg.

Jeśli macie ochotę na nieszablonową lekturę, zapraszam Was w podróż pokręconymi ścieżkami Tymona Danteja. Z pewnością nie będziecie się nudzić, a może spojrzycie też na świat z trochę innej perspektywy.