Damiano recenzja

Sofia wychowuje się w mafijnej rodzinie, gdzie kobiety mają niewiele do powiedzenia. Jako córka capo ma być grzeczna oraz posłuszna i taka jest. Chociaż wcale nie chce, niedługo zostanie żoną mężczyzny, którego wybrał dla niej ojciec. Jednak zanim to się stanie, udaje jej się wyjechać na dwa tygodnie do Hiszpanii. Co prawda jedzie w towarzystwie ochrony, jednak ma z nimi pewne układy, dzięki którym może liczyć na trochę wolności, trochę normalności. Kobieta ma plany na ten wyjazd, chce spędzić noc z mężczyzną, którego sama wybierze, na własnych zasadach. Wie, co jej grozi, jeśli nie będzie dziewicą w dniu ślubu, jednak nie ma zamiaru się tym przejmować.
Damiano zwraca jej uwagę, od kiedy tylko go zobaczyła i to z wzajemnością. Spędzili cudowną noc i chociaż Sofii nie było łatwo, zniknęła, zanim on się obudził. Wie, że nie ma szans na wspólną przyszłość, a kiedy ktoś by się dowiedział o tej nocy, zabiliby go. Nie wie tylko jednej rzeczy. Damiano nie jest zwykłym mężczyzną, on również należy do świata mafii i zamierza zrobić wszystko, żeby ją odnaleźć. Czy mu się uda? Czy dojdzie do kolejnego spotkania Sofii oraz Damiano? Czy dojdzie do ślubu Sofii z mężczyzną, którego wybrał jej ojciec?

Zacznę od tego, że według mnie tom drugi był lepszy od pierwszego. Więcej zaskakujących momentów, szybsza akcja. To jedna z tych książek, od której nie mogłam się oderwać, z wielkim zainteresowaniem czytając każdą kolejną stronę, poznając historię bohaterów. To historia pełna mafijnych porachunków, brutalności, seksu, namiętności, niebezpieczeństwa, a jednocześnie miłości (choć nie takiej prostej i kolorowej).
Bardzo podobało mi się to, że historia Sofii i Damiano toczy się równolegle do historii Biancy i Matteo. Dzięki temu mogłam poznać tę historię z innej perspektywy.

Bohaterowie ciekawie, dobrze wykreowani.
Sofia nauczona posłuszeństwa, tego, że to mężczyźni mają zawsze racje. To kobieta, która z jednej strony pogodziła się ze swoim losem, z drugiej się buntuje i chce żyć według własnych planów. To bohaterka silna, Osobiście ją polubiła, a momentami mocno jej współczułam.
Damiano to mężczyzna brutalny, bezwzględny, nieobliczalny, a przy tym uparty. Kiedy czegoś chce, robi wszystko, aby to dostać, a teraz chce odnaleźć kobietę, o której nie potrafi zapomnieć.

„Damiano” to książka, która bardzo mi się podobała, którą z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/04/wydawnictwo-niezwyke-ksiazka-pt-mroczni.html