Biała jak mleko, czerwona jak krew recenzja

..dla Ciebie miłość? Czy dzięki niej świat zmienia się z białego koloru w czerwony i staje się lepszy? Czy jesteś w stanie w każdej sytuacji być ze swoją drugą połówką? Jak silna potrafi być? Te i wiele innych pytań kłębią mi się w głowie po przeczytaniu tej książki. Wiem jedno na pewno - nie jest to kolejna, nudna historia bez uczuć.

„Widok Twoich pleców nigdy nie będzie dla mnie tym samym co widok pleców innych ludzi. Kiedy Ty się ode mnie odwracasz, czuję się, jakby życie się ode mnie odwróciło.”

Leo ma szesnaście lat. Jest pełen życia, a odznacza się swoimi włosami, które się prawie jak u lwa. Twierdzi, że nie bez powodu rodzice dali mu tak na imię. Kocha grać w piłkę z kolegami. Nie znosi szkoły, jak raczej większość nastolatków. Jest trochę.. inny. Ludzi i świat postrzega poprzez kolory. Jego najlepsza przyjaciółka, Silvia, jest jak błękit. Biel to według niego samotność i smutek. A czerwień? Czerwień to kolor miłości, kolor Beatrice. Rudowłosa dziewczyna jednak (jeszcze) nie wie o istnieniu chłopaka.

„Nie mam nic do napisania, bo gdy nie ma miłości, słowa się kończą.”

Książka jest podobno współczesnym Love Story. Ale dla mnie to coś więcej. Zdecydowanie więcej. Jest przepełniona uczuciami. Nie ukrywam, że przez (prawie) większość książki płakałam jak głupia. Znacie to uczucie, kiedy książka opisuje to, co aktualnie męczy Wasze serce? Niestety ja tak. Ja.. Boję się zostać sama, podobnie jak Leo.

„Miłość istnieje nie po to, by dać nam szczęście ale po to, byśmy mogli sprawdzić, jak silna jest nasza odporność na ból.”

Jest naprawdę wiele pięknych zwrotów, głębokich myśli.. Czasem to nie pasowało do dorastającego chłopaka. Bardziej to by pasowało do filozofa. Ale to tylko świadczy o dojrzałości Leo. Można stwierdzić, że ta książka to tak naprawdę pamiętnik.

„Noc jest porą słów.”

Trochę o Beatrice.
To ognistowłosa osoba z pięknymi, zielonymi oczami, którą kocha Leo. I nawet, kiedy okazało się, że z Beatrice nie wszystko jest tak, jak powinno, on dalej ją kochał. Najmocniej. Zrobił wszystko, żeby próbować ją uratować. Był przy niej, kiedy ona tego potrzebowała.

„Czasem wystarczy jedno słowo kogoś, kto w ciebie wierzy, by wrócić do świata.”

Co mogę o niej powiedzieć.. Wzruszająca jest na pewno. Czasem ciężko mi było przez nią przejść, ale mimo wszystko nie żałuję, że właśnie ta książka wpadła w moje ręce. Muszę zdradzić, że kocham wąchać i dotykać książki, i myślę, że ta pachnie bielą przechodzącą w bardzo delikatną czerwień.