Gorzka zemsta recenzja

Po powrocie do domu świeżo upieczona matka próbuje sobie ułożyć życie. Nowonarodzony synek jest oczkiem w głowie wszystkich domowników oraz najbliższego otoczenia. Kochają go zarówno Brayan, jak i Erick. Ten drugi coraz chętniej zajmuje się swoim synem, a co dziwne pomieszkuje z Meg i jej nowym chłopakiem. Jak kobieta poradzi sobie z tym nietypowym układem? Jednak okazuje się, że nie będzie to największy problem, z którym przyjdzie się zmierzyć. Nagle bowiem pojawia się Filip – zły, rządny zemsty i niebezpieczny. Co wyniknie z tego spotkania? Co jeszcze czeka Meg i czy w końcu zazna szczęścia? Przekonacie się, czytając dalsze części.

Ta część ma w sobie niesłychanie rozbudowaną warstwę emocjonalną. Poznamy nowe oblicze Megan Donell pełnej rozterek, cierpienia i bólu. Autorka wprowadza swoich czytelników w zupełnie nowy rejon niedostępny każdemu. Odsłania brutalną prawdę o ludzkiej naturze, bowiem chęć zemsty w imię niespełnionej miłości doprowadza do katastrofy, w której cierpi nie tylko ofiara, ale i całe otoczenie.

Robi się coraz ciekawiej. Kobieta nadal nie wie, z kim chce spędzić resztę życia. Jej rozterki nasilają się coraz bardziej za sprawą wiecznie obecnego w jej otoczeniu Ericka, który najwyraźniej nie odpuszcza. Czasem ma się wrażenie, że chciałaby mieć oboje panów przy sobie. Trochę to niepokoi, ponieważ jej rozchwianie emocjonalne nasila się w momencie, kiedy na drodze staje odwieczny wróg Filip. Na szczęście dziewczyna może liczyć na wsparcie bliskich. Cała ta sytuacja powoduje, że czytelnik, mimo uprzedzeń i niechęci do bohaterki, zaczyna jej współczuć i przeżywać razem z nią. Brawa dla autorki za plastyczny język „Gorzkiej zemsty”.

Na szczęście jesteśmy już bliżej finału, ponieważ ilość sytuacji, wielość wątków oraz tłum mężczyzn, jaki otacza Mega zaczyna już być niedoniesienia. Jako czytelniczka nie mogę się doczekać aż Meg wreszcie podejmie decyzję, z kim chce być i kogo tak naprawdę kocha. Ta niekończąca się farsa musi mieć swój finał i kto wie… może nas zaskoczyć.