Sercem i rozumem recenzja

Sięgając po książkę opisująca według okładkowego skrótu karierę eksperta ONZ ds. rozwoju przedsiębiorstw nie byłam pełna zapału. Spodziewałam się nudnawej biografii z elementami polityki w tle, ale pod wpływem impulsu postanowiłam dać jej szansę. Moje zaskoczenie było ogromne!

Książka Wojciecha Sobiny ma coś w sobie. Jest inspirującą i motywująca lekturą. Kończąc czytanie odczuwałam prawdziwy pęd do działania i chęć zmian. Ta pozycja zaraża przekonaniem, że nawet małe kroki w sprawianiu by świat był lepszy, choćby dla jednostek, maja swój sens i cel. W takim nastroju pozostawiła mnie książka „Sercem i rozumem” a to już spory atut.

Jest to bardziej reportaż niż biografia. Autor nie opowiada tutaj o sobie, czy swoim dzieciństwie a raczej w oparciu o własne doświadczenia i przeżycia snuje refleksje na temat zmian gospodarczych i kulturowych na przestrzeni lat 1967-2019.

Podzielona na trzy części refleksja nad życiem zawodowym eksperta ONZ stała się doskonałym tłem do wplecenia w wątki własnej historii różnych spostrzeżeń i obserwacji na temat zmieniającego się świata.

Najciekawszym elementem były dla mnie obserwacje na temat różnic kulturowych, a zwłaszcza różnic w postępie technologicznym i cywilizacyjnym między Europą a Afryką i Dalekim Wschodem. Autor nie skupia się jedynie na pokazaniu przepaści między tymi regionami świata, a wzbogaca swoje obserwacje o głębokie refleksje na temat tego co doprowadziło do takiego stanu i historii tych regionów. Pochyla się również nad tym jak działania zaawansowanych cywilizacji odciskają swoje piętno na ubogich zakątkach świata, mimo dzielących ich mil i zaprzestania kolonizacji.

Takie doświadczenia pokazane oczami autora, który był w samym sercu wprowadzanych zmian i przemierzył wiele krajów nabierając szerszej perspektywy to naprawdę istotna lekcja życia. Zdecydowanie warta tego by pokazać ją szerszemu gronu czytelników na kartach powieści.

Dodatkowo jak na lekturę, która oferuje w swoim zamyśle dużo więcej niż tylko rozrywkę, muszę przyznać, ze jest bardzo przyjazna dla czytelnika. Refleksyjne opisy są absorbujące i nie wieje w nich nudą. Sposób pierwszoosobowej narracji sprawia, że czyta się szybko i lekko. Momentami można się poczuć tak jakby samemu wchodziło się z autorem w konstruktywną rozmowę na temat współczesnego świata i tego jak możemy go ulepszyć.

Jeśli macie ochotę podjąć ten dialog między sercem i rozumem a jednocześnie szukacie bodźca , który popchnie was do działania na gruncie osobistym – warto zajrzeć do tej książki!