Nadzieja umiera ostatnia recenzja

Są takie wydarzenia w życiu, które potrafią złamać każdego człowieka i po których bardzo ciężko się podnieść. Należy do nich na pewno śmierć bliskich nam ludzi, niezależnie od tego, w jakim wieku jej doświadczamy. Wraz z nimi umiera nadzieja, a pozostają poczucie winy i ogromna pustka. Jedni wtedy tym bardziej boją się śmierci, inni natomiast sami chcą umrzeć... i o takim właśnie przeciwieństwie, dwóch zupełnie różnych, a jednak pod pewnymi względami tak do siebie podobnych bohaterach jest ta książka.

Haelyn prowadzi spokojne życie, w którym stroni od ludzi, zatłoczonych miejsc i hałasu. Woli zamknąć się w pokoju z pisaną lub redagowaną książką, lub oglądać filmy z najlepszą przyjaciółką. Wciąż dręczona przez bolesne wspomnienia nie do końca potrafi odnaleźć się w codzienności tak jak inni. Rion nie boi się niczego, a zwłaszcza śmierci, kocha ciemność i czarny. Utknął w jednej chwili, która na zawsze zmieniła jego życie i wciąż nie umie, lub nie chce ruszyć dalej. Zupełne przeciwieństwa i przypadkowe spotkanie — do czego to może doprowadzić? Chyba że jednak mamy do czynienia z przeznaczeniem, w które nie wierzą ani Haelyn, ani Rion?

Aleksandra Muraszka napisała piękną, choć niejednokrotnie bardzo bolesną powieść o nadziei, która umiera ostatnia. Dwójka młodych, a już tak bardzo doświadczonych przez życie ludzi spotyka się przypadkowo czy jednak są w stanie uratować siebie nawzajem? Oboje w głębi serca pragną odnaleźć nadzieję, która została gdzieś w przeszłości, uwięziona wraz z jej traumami... czy można ją jeszcze stamtąd wydobyć?

Dużo pytań a tak niewiele odpowiedzi... nie dostarczy ich Wam w pełni również nawet skończona lektura. To dopiero pierwszy tom cudownie zapowiadającej się trylogii "Swallow". Zakończenie sprawia, że chce się więcej teraz, już, od razu, a jednak trzeba czekać... Tego, czego zdecydowanie nie można odebrać Autorce to umiejętność trzymania Czytelnika w napięciu i zachęcenia go na oczekiwanie kolejnych części.

Książka skradła moje serce i już nie mogę doczekać się jej kontynuacji. Niezwykle emocjonalna i dopracowana opowieść, w której nie brak bardzo trudnych tematów. To książka dla młodych ludzi i o młodych ludziach, która przekonuje, że zgodnie z tytułem nadzieja zawsze umiera ostatnia.

Oficjalna recenzja dla portalu Papierowe Motyle.