Huśtawka recenzja

„Huśtawka” autorstwa A.M.Ollikainen, stanowi drugi tom fińskiej serii kryminalnej, która (mówię Wam szczerze z ręką na sercu) zapowiada się bardzo obiecująco! „Huśtawka” to wciągająca oraz pełna mrocznych intryg historia.

W lesie zostaje znaleziona powieszona starsza kobieta. Komisarz policji Paula Pihlaja dowiaduje się, że kobieta była chora na nieuleczalny nowotwór i niemal całkowicie uprzątnęła swoje mieszkanie, wiedząc, że wkrótce umrze. Jej śmierć uważana jest za samobójstwo, ale Pauli taka wersja zdarzeń nie satysfakcjonuje. Coś się nie zgadza na tym obrazku.
Następnie na placu zabaw zostaje znaleziony powieszony słynny alpinista. Na miejscu Paula zauważa piasek, który jest zbyt drobny, by mógł być naturalny – taki sam rodzaj był w lesie. Komisarz zdaje sobie sprawę, że ofiary zostały zmuszone do balansowania na huśtawce przed śmiercią, walcząc o życie.
Paula Pihlaja ledwie rozpoczęła śledztwo, gdy pojawia się trzecie ciało – nastolatek powieszony na innym placu zabaw.
Na wolności przebywa seryjny morderca.

Autorzy mieli genialny pomysł na tak zawiłą intrygę. Wciągnęłam się w tę historię już od pierwszej strony. (Może i odrobinkę przerosła mnie wielowątkowość fabuły, jednak po krótkiej chwili dość szybko do niej przywykłam.)

W połowie historii jednak na chwilę straciłam zainteresowanie losami naszych bohaterów. Chyba potrzebowałam krótkiej przerwy na rozprostowanie nóg, po której znów wróciłam do czytania i wciągnęłam się na nowo. Jeśli zastanawiacie się, czy w „Huśtawce” czeka na Ciebie duża ilość akcji, to mogę Wam powiedzieć, że jest jej aż nadto, co uważam za dużą zaletę tego dzieła.

Bardzo spodobał mi się motyw huśtawki, na której ofiary walczyły o ostatni oddech. No po prostu pierwszy raz spotkałam się z takim sposobem zabijania. Ten pomysł jest po prostu genialny. Jestem bardzo ciekawa skąd ten duet czerpał inspirację.

Niestety ta książka ma pewną wadę... Do tej pory nie potrafię uwierzyć jakim cudem dałam się tak zagonić w pułapkę! Po raz pierwszy od dłuższego czasu łykałam mylne tropy autorów jak pelikan, przez co przez kilka minut po skończeniu tej książki nie potrafiłam dojść do siebie.

I na koniec tradycyjne pytanie: czy książkę polecam? „Huśtawka” jest bardzo dobrym kryminałem, do którego pewnie sięgnę nie raz. Takiego zakończenia kompletnie się nie spodziewałam, więc jeśli lubicie powieści z dużym zwrotem akcji na samym końcu to szybciutko sięgajcie po tę powieść!