Gwiazdy, które spłonęły recenzja

Czy można mieć wszystko i być nieszczęśliwym ? Można. 
Claire ma wszystko to co wydawałoby się jest potrzebne do szczęścia : uroczego synka, męża z odpowiednią pozycją zawodową, piękny dom. Jednak niezabliźniona przeszłość, prześladujące ją wspomnienia, żal, smutek, złość, nagła przeprowadzka i rezygnacja z własnych zawodowych ambicji, separacja na własne życzenie od najbliższej rodziny(matki i siostry) sprawiają, że Claire traci grunt pod nogami i pogrąża się z dnia na dzień w swoim świecie wypełnionym domowymi obowiązkami, samotnością i przygnębiającą rutyną. W jej małżeństwie zaczyna się źle dziać. Mąż pochłonięty własną karierą odsuwa się od Claire i nie dostrzega już swojej żony, jej potrzeb i nie widzi tego, że z Claire nie jest dobrze. Osamotniona, pogrążająca się stopniowo w depresji Claire wdaje się w internetowy romans z Dean'em, który był jej wielką młodzieńczą miłością. Dean jest uosobieniem tego za czym Claire tak tęskni : za byciem zauważaną, pożądaną, kochaną, byciem spełnioną, odważną, spontaniczną kobietą, którą kiedyś przecież była, a którą utraciła dawno temu.

"Gwiazdy, które spłonęły" tak naprawdę jest to opowieść o niespełnionych marzeniach, o tym jak łatwo możemy dać się zmanipulować własnym pragnieniom, wyobrażeniom o tym co by mogło być. Jest to opowieść o byciu samotnym w małżeństwie, niezrozumieniu, ogromnym poczuciu krzywdy i o ogromnym pragnieniu bycia kochaną. Claire jest taka jak większość z nas. Bardzo łatwo jest się z nią utożsamić, poczuć płomień który ją trawi, jej namiętności i zrozumieć ją. Jest to niezwykła opowieść o życiu, która zabierze nas w piękną, pełną emocji wycieczkę w głąb kobiecej duszy. Książka skłania do wielu refleksji, nie pozostawia nas obojętnymi, godna polecenia. Pozwoli zatrzymać się na moment i zastanowić nad własnym życiem, nad wyborami jakich kiedyś dokonałyśmy i nad decyzjami, które jeszcze są przed nami, które jeszcze niejedna z nas musi podjąć. Jestem bardzo zadowolona z lektury, to był bardzo dobrze spędzony czas.