Złodziej kanapek recenzja

Ulegam urokowi komisarza Salvo Montalbano coraz bardziej, Lubię niesfrustrowanych mężczyzn, inteligentnych i z poczuciem humoru. Człowiek o zmiennych nastrojach, jak sycylijska pogoda, potrafi być aroganckim bufonem, ale też lojalny, opiekuńczy i asertywny. Oddziela życie prywatne od pracy, chociaż w tym tomie praca będzie miała wpływ na jego życie prywatne. Oczywiście nie można zapomnieć o jego miłości do kuchni sycylijskiej. Odwiedzanie kolejnych knajpek i zachwyty nad kolejnymi daniami stanowią świetny przerywnik w toczącej się akcji.

Zaczynam się przyzwyczajać, gdyż znów mamy dwa morderstwa, które wydają się zupełnie niepowiązane z sobą. W czasie rejsu włoskiego kutra pada strzał z tunezyjskiej łodzi patrolowej i ginie tunezyjski rybak, który po raz pierwszy bierze udział w rejsie. W jednej z kamienic w Vigacie, w windzie znajdują zwłoki Aurelio Lapecora. Lapecora jest właścicielem firmy handlowej, która już co prawda nie funkcjonuje, ale opłaca biuro, do którego 2 razy w tygodniu jeździ. Wdowa oskarża piękną Tunezyjkę imieniem Karima, która sprząta w tym biurze. Karima i jej syn są uchodźcami i ona, aby się utrzymać, podejmuje różne zajęcia, czasami kontrowersyjne. Oczywiście to nie jedyne trupy Czy te dwie zbrodnie są ze sobą powiązane? Kim jest tytułowy złodziej kanapek? Jaki wpływ miało to dochodzenie na życie prywatne Komisarza? Oczywiście zakładamy, że komisarz Montalbano rozwiąże te sprawy i znajdzie morderców.

Z dużą przyjemnością wysłuchałam następnego tomu z komisarzem Montalbano w roli głównej. Podziwiam zwięzłość autora, nie zasypuje nas zbędnymi detalami, a mimo to świetnie buduje napięcie i zaskakuje zwrotami akcji. Fantastycznie bez rozwlekłych opisów, a jedynie za pomocą dialogów potrafi oddać charakter postaci pojawiających się w powieści. Wszystko to jest okraszone wyśmienitym poczuciem humoru autora. Gdy czytałam przesłuchania mieszkańców kamienicy, w której znaleziono zwłoki Aurelio Lapecora, mimo bardzo oszczędnych opisów mogłam wyobrazić te postacie, a przy tym świetnie się bawiłam. Po przeczytaniu tej powieści można zakochać się w Sycylii.