Sprawy łóżkowe. Historia seksu recenzja

Seria Zrozum rozpoczyna ten rok z podwójnym przytupem z książką „Sprawy łóżkowe. Historia seksu” Kate Lister, która bierze na tapet temat wydawałoby się zwyczajny, bo przecież dotyczy każdego z nas i jest ważną częścią naszego życia, a jednak podniecenie, jakie u wielu wywoła już sam tytuł, świadczy o tym, że wciąż za mało się o nim mówi i zbyt wiele tabu wyrosło wokół niego. Trudne tematy najlepiej przełamuje się poczuciem humoru i taką drogę wybrała autorka zabierając nas w niezwykłą podróż, w trakcie której znakomicie obnaża zarówno naszą pruderyjność, jak i bezwstydność, bo przecież świat działa tylko zero – jedynkowo, a przynajmniej taką rzeczywistość sobie od dawien dawna kreujemy… Czy jest szansa na mówienie o seksie otwarcie? Na pewno ta książka daje taką nadzieję, a przynajmniej pozwala na luzie potraktować temat seksualności. Nie spodziewajcie się jednak tylko „śmieszkowania”, bo historia seksu to również wiele czarnych kart.

Otworzyło mi się wiele klapek w głowie po przeczytaniu tej pozycji. Choć zdawałam sobie sprawę z tego, jaką moc mają słowa, jeśli chodzi o tematy seksualne i jak bardzo w tym przypadku są naznaczone wstydem, to jednak dzięki Kate Lister bardziej to do mnie dotarło. Mocno tutaj wybrzmiała również dysproporcja płciowa, jeśli o to chodzi. Historia seksu kręci się właściwie wokół pragnień i prób ich zaspokajania. Nie można też o nim mówić, jako o osobnym temacie, bo wchodzi głęboko w wiele innych dziedzin życia. Zaskakująca jest nasza inwencja twórcza na przestrzeni wieków, jeśli chodzi o zwiększanie libido, gadżety seksualne, afrodyzjaki, czy antykoncepcję. Tak na marginesie: komu z Was rower kojarzy się z seksem? Pojawia się również kwestia najstarszego zawodu świata, który jak się okazuje mylnie został tak nazwany. Nie mogło oczywiście zabraknąć tematu menstruacji i dziewictwa, które w wielu kulturach są nadal traktowane jako powód do wstydu lub piętno dla kobiet.

„Sprawy łóżkowe. Historia seksu” to kopalnia ciekawostek, którymi Kate Lister wręcz nas zasypuje, okraszając je duża dawką poczucia humoru. Uwielbiam takie książki, w trakcie których muszę milion razy przerwać, by podzielić się z kimś tym, co przeczytałam. Mój mąż praktycznie „przeczytał” ją razem ze mną. Chciałabym tez zwrócić uwagę na „odważne” ilustracje, które świetnie dopełniają treść i stanowią wspaniałą kropkę nad i. Chyba nie muszę pisać, że powinniście się w tę książkę jak najszybciej zaopatrzyć.

Dziękuję Wydawnictwu Poznańskie za egzemplarz do recenzji!